mas gedoelt (part III)

Vandaag moest Lisette opnieuw in de MRI-scan. Gelukkig ging het nu stukken sneller en was het niet zo koud als bij de vorige, mislukte poging. De 'foto's' kregen we meteen mee, de 3-dimensionale beelden volgen morgen. Op de foto's kun je de galwegen in de lever goed zien en deze zijn niet verwijd. Razend-interessant trouwens om met iemand met verstand van zaken die beelden te bekijken en wat te filosoferen over de medische ins and outs.

Een verwijding zou kunnen duiden op een (gedeeltelijke) verstopping van de galwegen als gevolg van een vernauwing (in medisch jargon stenose) van de anastomose. Daarvoor dus geen aanwijzing gevonden. Overigens kan ook een verstopping zijn opgetreden zonder dat de anastomose dichtgroeit, bijvoorbeeld omdat Lisette (soms?) vrij dik gal produceert en de anastomose ook zonder vernauwing- vrij klein is. Lisette vroeg nog of er dan misschien geen middel is dat gal verdunt. Geen gekke gedachte.

Het lijkt er sterk op dat, tenzij de 3-D beelden morgen iets nieuw opleveren, ze niet van plan zijn Lisette te gaan opereren. Daarbij past wel de kanttekening dat het heel wel mogelijk is dat Lisette over een tijdje opnieuw een galweginfectie krijgt. In dat geval zal de ingreep -vergroten van de anastomose- toch moeten worden uitgevoerd. De la Fuente schat de kans dat Lisette vroeger of later opnieuw onder het mes zal moeten op 50%. Hij doet het nu niet, ook al is hij als chirurg naar eigen zeggen 'triggerhappy' -in kantoorjargon zoiets als "niet bang om te bijten", omdat er een reele kans (50% dus) bestaat dat het niet nodig is en omdat het beter is Lisette meer hersteltijd te geven na de vorige aanslagen. Het laatste heeft te maken met zwelling van de darmen na een buikoperatie. Lisette zit nu op ongeveer op de piek wat de zwelling betreft. "Not a good time for surgery."

De bloedwaarden zijn vandaag grotendeels oke, met 2 uitzonderingen: hemaglobine en de onderverdeling van de witte bloedcellen. Hemaglobine is verder gedaald tot 8.7 en dat is een punt van zorg. Het aantal witte bloedcellen is prima, maar de onderverdeling (in 2 subcategorieen) klopt niet. De la Fuente had gisteren een hematoloog ingeschakeld omdat hij naar eigen zeggen onvoldoende kennis van bloed heeft. Hij gebruikte een uitdrukking in het Spaans die letterlijk vertaald luidt: schoenmaker, blijf bij je schoenen. Lijkt nogal op een Hollandsche uitdrukking, niet? Goed om te merken dat de man zijn eigen beperkingen kent.

Eerste resulaat van de hematoloog is dat het beeld van Lisette niet het gevolg is van sikkelcel-problemen (voor de liefhebbers zie wikipedia), want dat zou een mogelijke verklaring kunnen zijn. Goed nieuws, want dat is geen vrolijke aandoening. Vraag van ons (en van hem) is natuurlijk: wat dan wel? Hij zegt dat niet uitgesloten is dat de opvallende waarden 'gewoon' het directe gevolg zijn van de gallekkage en daaropvolgende ingrepen, maar hij is daar niet van overtuigd en gaat daarom toch nader onderzoek doen. Dat zal de komende dagen gebeuren.

Van al het tandenknarsen is gisteren bij mij zowaar een kies doormidden gebroken. Vandaag voor het eerst in een jaar of 9 naar een tandarts gegaan. Ben doodsbang voor die engerds. Was dat al als kind -ben als klein ventje ooit uit de praktijk van de familie-tandarts weggerend om me in de auto te verschansen, met alle sloten van binnenuit op slot. Na de film Marathon Man is die angst bepaald niet minder geworden. Nu toch maar mijn vrees overwonnen. Tot mijn niet geringe vreugde heette de tandarts Cohen in plaats van iets engs Duits (zoals in die film). Heeft me zo goed geholpen -met op mijn verzoek grote hoeveelheden pijnstilling- dat ik morgen weer ga om wat achterstallig onderhoud te laten plegen.

Behalve de vermoeidheid, voelt lisette zich prima. Als je het positief ziet gaat het goed; Lisette hoeft niet te worden geopereerd, de ontsteking(en) zijn onder controle, en ze heeft geen geen sikkelcel-aandoening. Als je het negatief bekijkt, is het wachten op de volgende operatie en is verder onduidelijk wat haar nog meer mankeert. Ik kies voor positivo, maar ook als het anders zou zijn, slaan we ons daar ook wel weer doorheen.

Saludos,

Martijn