pijn

Op een scan bleek dat er in een holte in/bij de longen vocht en "smurrie" zit. Dat ontstoken goedje zit op een plek die niet (goed) doorbloed is met als gevolg dat de antibiotica die Lisette nu al meer dan een week krijgt, niet bij de infectie in de buurt komt en dus niet effectief is. De gedachte is dat dit de oorzaak is van de pijn van Lisette en de aanhoudende koorts in de afgelopen anderhalve week.

Ze hebben nu opnieuw een drain in/bij haar longen geplaatst, ditmaal een hele dikke. In eerste instantie probeerden die drain via de oksel te plaatsen, maar dat lukte niet. De drain is uiteindelijk in haar rug aangebracht, waar ze dus ook niet meer op kan liggen. Het plan is via die drain 3 keer per dag de holte te spoelen, in de hoop dat daarmee de viezigheid uit haar lijf gaat en Lisette weer opknapt. Ik vroeg de arts naar de kans van slagen van deze behandeling. Ze durfde zich niet aan een voorspelling te wagen. Als deze behandelmethode niet werkt, moet Lisette waarschijnlijk in de loop van de komende dagen worden geopereerd. Ze gaan dan via een incisie tussen twee ribben naar binnen om de boel schoon te maken.

Meest waarschijnlijke oorzaak van deze complicatie is de ingreep van alweer bijna 2 weken terug, toen ze de lever hebben aangeprikt om de vernauwing in haar galwegen op te rekken. Bij die exercitie is bij het terugtrekken van de naald waarschijnlijk wat gal in de buurt van haar longen achtergebleven en dat is gaan onsteken.

Ik sprak vanavond met Nelleke die bij Lisette op bezoek was. Lisette ziet er belabberd, vermagerd uit en heeft erg veel pijn, bij elke ademhaling. Ze krijgt (weer) morfine, die echter nogal snel lijkt uit te werken. Nelleke vertelde ook hoe de eerste spoeling verliep. Na inspuiten van een beetje vloeistof kwam er een halve liter troep uit de drain gespoten. Lisette verging van de pijn. Ze lag daarna lange tijd half in shock te rillen, niet in staat te praten. Arme Lisette. Alsof ze de laatste 14 maanden niet al genoeg ellende heeft gehad...

Ik probeer vrijdag weer naar Nederland te vliegen. Zie ik ook de kindjes weer. Ook die krijgen het deze periode aardig wat heftige dingen en vernaderingen voor hun kiesjes; Weg uit Curacao, opa Janno dood, in een flatje in den Haag wonen met opa Martien en oma Rina, naar een nieuwe school, mama in het ziekenhuis, en papa die er dan weer wel en dan weer niet is.

Ik probeer door de narigheid heen ook positieve ontwikkelingen te blijven zien. Voor de behandeling van het hoofdprobleem -de vernauwing- is met verwijdingsingreep van vorige week dinsdag hopelijk een goede stap gezet. Voor de complicatie -pijn, koorts, infectie- lijken ze dan toch eindelijk de oorzaak te hebben gevonden en zijn ze gericht begonnen met het verhelpen daarvan. Laat het voor de verandering nu maar eens goed gaan.

Martijn