licht aan het einde van de tunnel

Lisette heeft gisteren een MRI gehad en nader bloedonderzoek. Vandaag hebben we een bespreking gehad met de behandeld specialist in het AMC, dr. Rauws.

Het was een positief gesprek. Op de MRI ziet alles er goed uit. De klachten van Lisette -pijn en met regelmaat verhoogde leverwaarden/cholangitis- is dat er ergens een vernauwing en mogelijk een galsteentje zit. Ze gaan nu via de buikwand de galwegen in de lever in -de linker en de rechter- om de boel te verwijden. Ze hoeven daarvoor gelukking niet (voor de 5e keer) haar buik weer helemaal open te snijden. 2 kleine gaatjes zouden moeten volstaan. Bij de ingreep brengen ze 2 drains aan, die zullen blijven zitten zolang dat nodig is. Dat kan enkele weken tot enkele maanden zijn.

In januari hebben ze in Venezuela ook een verwijding geprobeerd en die is toen maar deels gelukt, omdat ze maar bij een van de galwegen konden komen. Overigens deden ze dat in Venezuela met een volledige buikoperatie en vanuit de darm, via de anastomose, de galwegen in de lever in. De ingreep die ze nu in NL willen doen is omgekeerd; namelijk via de galwegen in de lever, door de anastomose de darm in.

Hoewel er geen garanties zijn, is dr. Rauws optimistisch over de kans van slagen van de ingreep. Deze zal in het AMC worden gedaan, maar omdat er daar een tekort aan bedden is, zal Lisette daarna naar het Bronovo ziekenhuis in Den Haag gaan. Als het goed is hoeft ze daar maar kort te blijven (1 a 2 dagen?).

Zolang de drains er zijn, zullen Lisette en de kinderen hier blijven, voor de nazorg/controle/verwijdering van die drains. Ik ben van plan om kort na de ingreep -mits die goed verloopt- weer terug naar Curacao te gaan.

Groet,

Martijn

PS Dr. Rauws ziet vaak patiënten met complicaties na een galblaasverwijdering -ik geloof dat dit een bijzonder specialisme van hem is. Ik krijg van hem de indruk dat het geval van Lisette (tot nu toe) een worst case scenario is. Alles wat mis kan gaan, is in het geval van Lisette ook misgegaan [de chirurg heeft met zijn electrische snijmes op de verkeerde plaats gezeten en de nazorg was laks waardoor veel te laat werd ontdekt dat er een gallekkage was]. De gevolgen hiervan zijn buitengewoon zwaar geweest [Lisette heeft nu al meer dan een jaar problemen met de galafvoer en heftige pijn en kan om die reden niet normaal functioneren]. Daar is het laatste nog niet over gezegd en geschreven, want we gaan daar werk van maken. Maar goed, belangrijker is dat met de geplande ingreep hier in NL er hopelijk een eind aan deze narigheid gaat komen.