Vooruitgang

Sinds mijn laatste blog gaat het stapje voor stapje steeds beter met Lisette. Wel is ze flink misselijk geweest, maar dat is geloof ik een bekend bijverschijnsel na narcose.

Ze hebben maandag de toediening van pijnmedicatie gestaakt met de bedoeling dat Lisette pijn zou ervaren. Niet uit sadisme, maar zodat ze de artsen kon vertellen wat voor pijn ze voelde en waar. Volgens mij willen ze met name weten of Lisette nog steeds dezelfde soort pijn ervaart als voor de operatie. Punt alleen is dat Lisette zoveel pijn had dat ze niet met zekerheid kon zeggen of ze nu wel of niet ook dezelfde pijn had die ze eerst had. Ze hebben haar vervolgens weer aan de pijnstilling gezet. Een of ander draagbaar apparaat, een SAP. Volgens mij krijgt ze een relatief lage dosis.

De drain produceerde de eerste dag na de operatie nog aardig wat roze-rood vocht -geen gal!- maar daarna bijna niets meer. Dat is positief.

Hoewel niet zonder pijn, is Lisette redelijk mobiel. Ze kan zonder hulp uit bed, lopen en douchen.

Uit een labtest van gisteren bleken de leverwaardes drastisch gedaald en de artsen vertelden Lisette dat te zien als een bevestiging dat de operatie is geslaagd. Ik was niet bij dat gesprek -zat te werken in het hotel- en begrijp niet helemaal dat ze die dalende leverwaardes koppelen aan de operatie, omdat Lisette sinds we hier zijn ook weer antibiotica krijgt en volgens mij de lagere leverwaardes ook daarmee verklaard zouden kunnen worden. Ik zal dat vandaag aan De la Fuente voorleggen.

Indien het herstel van Lisette voorpoedig blijft verlopen, gaat op korte termijn het infuus eraf en mag ze het ziekenhuis uit. Ze mag dan naar het hotel, maar blijft wel onder controle. Als een dag of 8 na de operatie -ik kom dan uit op aanstaande zondag- de ritssluiting in haar buik wordt verwijderd en haar verdere toestand goed is, mogen we naar huis. We hebben iets te vaak tegenslagen gehad om in jubelstemming te zijn, maar zijn toch wel erg blij.


Caracas is behoorlijk chaotisch sinds zondag. Na de sluiting van de TV-zender RCTV afgelopen weekend, zijn er elke dag vrij massale protesten geweest, met name door studenten. Overigens niet alleen in Caracas, maar in heel Venezuela . In Merida zijn bij demonstratie 2 mensen omgekomen, maar -en dat zegt veel over de toestand in dit land- het is niet helemaal duidelijk of ze door toedoen van de politie of een gewapende bende aan hun eind zijn gekomen. De slogan van de demonstranten tegen Chavez is '1, 2, 3, tas ponchao!'. Die term komt uit het hier immens populaire honkbal -de finalewedstrijden van de nationale competitie worden deze dagen gespeeld- en betekent hetzelfde als in het Engels '3 strikes and you're out'. Chavez opzouten dus.

Op zich een goede zaak dat er wordt gedemonstreerd, maar het is ook wel hinderlijk. Zo heb ik eergisteren voor een ritje dat normaal 15 minuten duurt, een paar uur in een taxi gezeten, omdat demonstranten allerlei kruispunten hadden bezet en het altijd al heftige verkeer totaal vast kwam te zitten. Uiteindelijk werden de demonstranten door de oproerpolitie met waterkanonnen, knuppels en traangas verdreven. Had daar wat gemengde gevoelens over. Begrijp me niet verkeerd, ik ben het volledig eens met de demonstraties, maar om daarvoor nou een halve dag in een (steeds meer naar traangas meurende) taxi te moeten zitten...

Ik geloof niet dat de protesten tot nu toe veel indruk maken op Chavez. Hij heeft de uitvoerende, wetgevende en -naar men zegt- rechterlijke macht en daarnaast ook de politie en het leger tot zijn beschikking. Wel is opvallend dat eergisteren de vice-president, tevens minster van defensie, is opgestapt vawege 'persoonlijke redenen'. Volgens de overheid is er niets aan de hand maar local gossip zegt dat de reden voor het opstappen van de vice-president een conflict tussen hem en Chavez is.

Chavez was natuurlijk ook de laatste dagen veelvuldig op TV en hekelde de 'fascistische oppositie' en landen als de VS en Frankrijk die zich publiekelijk tegen de sluiting van RCTV hebben uitgesproken. Zijn redenering is vrij simpel. Venezuela is een rechtsstaat en de wet op grond waarvan RCTV is gesloten -met de welluidende naam (letterlijk vertaald) 'De Wet op de Sociale Verantwoordelijkheid op Radio en Televsie'- moet worden nageleefd. Volgens Chavez is het niet uitzenden van zijn redevoeringen sociaal onverantwoordelijk en (dus) in strijd met de wet. Hij interpeteert die wet daarbij wel erg ruim en vergeet gemakshalve dat de Venezolaanse grondwet de vrijheid van meningsuiting waarborgt en dat deze wet, althans het besluit RCTV te sluiten, daarmee in strijd is.

De aanleiding voor de demonstraties is de sluiting van een TV-zender, maar ik denk dat ze niet los gezien kunnen worden van de onvrede onder een groot deel van de bevolking. Na 10 jaar Chavez is er nog steeds erg veel armoede, zijn er water- en stroomtekorten, grote problemen met de veiligheid, enorme inflatie en vrij recent (weer) een stevige devaluatie van de Bolivar 'fuerte'. Je zou denken dat het steeds moelijker wordt voor Chavez om met droge ogen te blijven betogen dat zijn Bolivariaanse revolutie een doorslaand succes is, maar dat ziet Senor Presidente heel anders. Zijn (eeuwige?) revolutie is nodig en goed voor Venezuela en alle problemen zijn de schuld van boze krachten, te weten kapitalistische landverraders en de VS. Ben benieuwd of de demonstraties zullen verhevigen of zullen weg-ebben...


Martijn