De bloeduitslagen van gisteren lieten zien dat de leverwaardes (AF en 2 anderen (enzymen?) ALAT en ASAT (?)) Wederom licht gestegen zijn en dat is niet goed. Bilirubine was overigens onverminderd goed. De artsen kunnen de verhoging niet verklaren en weten dus ook niet wat ze er aan kunnen doen. Wederom wordt gekozen voor afwachtend beleid.Het is zeer onwaarschijnlijk dat de verwijding van de anastomose uit zichzelf,in zo'n korte tijd, weer verminderd is. Mogelijk -maar dit is pure speculatie- houden de verhoogde leverwaardes verband met de medicatie die lisette kreeg. Overigens heeft ze sinds eergisteren geen medicatie meer en is de drain verwijderd. Behoudens noodgevallen willen ze de eerste 6 weken sowieso niet opnieuw haar buik in, vanwege de perforatie van de afgelopen ingreep. Omdat ze ook geen concrete actie kunnen nemen, en voor het overige het naar omstandigheden redelijk gaat met lisette, is ze uit het ziekenhuis ontslagen. Mochten de leverwaardes na verloop van tijd niet omlaag gaan dan volgt waarschijnlijk een nieuwe operatie.
We zitten nu in een hotel. Maandag moet lisette terug naar het ziekenhuis om de hechtingen te verwijderen en woensdagochtend volgt opnieuw een bloedtest. Ze gaan dan ook opnieuw een MRI doen. Afhankelijk van de uitkomsten zal lisette dan wel of niet het groene licht krijgen om terug te gaan naar Curacao.Lisette baalt, op zijn zachts gezegd, enorm van de verdere onzekerheid en is erg verdrietig.
Ik vlieg vanavond terug naar curacao om vanaf morgen in plaats van vanuit een hotel weer gewoon vanuit kantoor te werken. De moeder van Lisette blijft hier bij lisette.
Martijn
zondag 31 januari 2010
vrijdag 29 januari 2010
spannende tijden
Compadres,
Sinds de operatie is Lisette aan de beterende had. Echter, gisteren bleek bij een bloedtest dat bepaalde leverwaardes (o.a. AF) gestegen waren en dat is niet goed. Het is onduidelijk wat de oorzaak van die stijging is. Vooralsnog houden we het maar op gewoon een fluctuatie en niet een uiting van een onderliggend probleem. Lisette was verdrietig door die uitslag, maar wist zich redelijk snel te herpakken. We weten uit ervaring inmiddels dat dit proces er een is van ups en downs en net zoals we niet meteen juichen bij goed nieuws, zijn we ook niet totaal de weg kwijt bij als het nieuws minder is. Frustrerend is het wel. Met name voor Lisette die niet kan wachten om de kinderen weer te zien. Ik geloof dat ze het missen van de kinderen misschien nog wel erger vindt dan het medische gedoe.
Morgen krijgt ze opnieuw een bloedtest en dan hebben we hopelijk de stijgende lijn -dalende leverwaardes- weer te pakken. Spannend dus. Als het meezit, mag Lisette dit weekend uit het ziekenhuis naar een hotel. Ze blijft wel onder behandeling en controle en moet dan 1 of 2 keer per dag naar het ziekenhuis. Ik verwacht dat de rij nietjes in haar buik maandag of dinsdag verwijderd wordt en als alles dan goed is, zou Lisette Lisette woensdag terug naar Curacao mogen.
Ik vlieg overmorgen terug naar huis en de moeder van lisette blijft hier bij haar.
De protesten hier gaan (niet) vrolijk door. De reactie van de overheid neemt in heftigheid toe, in woord en daad. Naast waterkanonnen, knuppels en traangas, wordt inmiddels gebruik gemaakt van rubber kogels. Ook zag ik een foto in de krant van oproerpolitie, uitgerust met een metalen ketting met aan het einde wat extra gewicht, soort van middeleeuws wapentuig. Chavez was ook gisteren een paar uur op alle (resterende) zenders aan het woord en kondigde aan het leger te gaan inzetten naast of in plaats van de oproerpolitie (die hij kennelijk te soft vindt). Ook dreigde hij dat als de protesten niet ophouden, hij niet zal schromen 'de revolutie te verdiepen' en 'drastische maatregelen' te nemen. Ik weet niet precies was hij bedoelt, maar het belooft niet veel goeds.
Venezuela is niet alleen in de ban van de protesten, maar ook van het honkbal. In de nationale world series strijden de Caracas Leones tegen de Valencia Magellanes om de titel. Het is reuze spannend en het staat 3-3 in de 'best of 7' reeks. De beslissende wedstrijd is vanavond. Ik zat gisteravond tijdens wedstrijd 6 -die door de Leones werd gewonnen- in een restaurant. Er stonden grote TV-schermen, het was erg druk en elke slag, misser, vangbal, score werd met enorm gejuich en gejoel begroet. Leek een beetje op 'oranjekoorts', maar dan zonder oranje en met opvallend veel kleine, drukke mensen.
Lisette heeft onverwacht bezoek gehad. De la Fuente kwam met een gerolstoelde Venezolaanse man haar kamer op met in hun gevolg wat gewapend volk. Het bleek de politieke figuur te zijn die begin januari op dezelfde dag als lisette in het ziekenhuis werd opgenomen, aan flarden geschoten. De la Fuente is ook zijn chirurg en we vragen hem af en toe hoe het met die kerel gaat. De man was meer dood dan levend, maar na(vooralsnog)15(!) operaties op dit moment weer meer levend dan dood. Een van zijn (spoed)operaties was overigens precies tijdens de operatie van Lisette en ik begreep van De la Fuente dat hij, pendelend tussen twee operatiekamers, beide ingrepen min of meer gelijktijdig heeft gedaan. Hoewel Lisette en de collega-patient maar weinig woorden hebben gewisseld, was lisette toch erg opgetogen na die ontmoeting, nu het erop lijkt dat hij het waarschijnlijk toch gaat redden. Vergeleken bij zijn medische narigheid vallen de problemen van Lisette eigenlijk allemaal nog wel mee. Alles is relatief!
Martijn
Sinds de operatie is Lisette aan de beterende had. Echter, gisteren bleek bij een bloedtest dat bepaalde leverwaardes (o.a. AF) gestegen waren en dat is niet goed. Het is onduidelijk wat de oorzaak van die stijging is. Vooralsnog houden we het maar op gewoon een fluctuatie en niet een uiting van een onderliggend probleem. Lisette was verdrietig door die uitslag, maar wist zich redelijk snel te herpakken. We weten uit ervaring inmiddels dat dit proces er een is van ups en downs en net zoals we niet meteen juichen bij goed nieuws, zijn we ook niet totaal de weg kwijt bij als het nieuws minder is. Frustrerend is het wel. Met name voor Lisette die niet kan wachten om de kinderen weer te zien. Ik geloof dat ze het missen van de kinderen misschien nog wel erger vindt dan het medische gedoe.
Morgen krijgt ze opnieuw een bloedtest en dan hebben we hopelijk de stijgende lijn -dalende leverwaardes- weer te pakken. Spannend dus. Als het meezit, mag Lisette dit weekend uit het ziekenhuis naar een hotel. Ze blijft wel onder behandeling en controle en moet dan 1 of 2 keer per dag naar het ziekenhuis. Ik verwacht dat de rij nietjes in haar buik maandag of dinsdag verwijderd wordt en als alles dan goed is, zou Lisette Lisette woensdag terug naar Curacao mogen.
Ik vlieg overmorgen terug naar huis en de moeder van lisette blijft hier bij haar.
De protesten hier gaan (niet) vrolijk door. De reactie van de overheid neemt in heftigheid toe, in woord en daad. Naast waterkanonnen, knuppels en traangas, wordt inmiddels gebruik gemaakt van rubber kogels. Ook zag ik een foto in de krant van oproerpolitie, uitgerust met een metalen ketting met aan het einde wat extra gewicht, soort van middeleeuws wapentuig. Chavez was ook gisteren een paar uur op alle (resterende) zenders aan het woord en kondigde aan het leger te gaan inzetten naast of in plaats van de oproerpolitie (die hij kennelijk te soft vindt). Ook dreigde hij dat als de protesten niet ophouden, hij niet zal schromen 'de revolutie te verdiepen' en 'drastische maatregelen' te nemen. Ik weet niet precies was hij bedoelt, maar het belooft niet veel goeds.
Venezuela is niet alleen in de ban van de protesten, maar ook van het honkbal. In de nationale world series strijden de Caracas Leones tegen de Valencia Magellanes om de titel. Het is reuze spannend en het staat 3-3 in de 'best of 7' reeks. De beslissende wedstrijd is vanavond. Ik zat gisteravond tijdens wedstrijd 6 -die door de Leones werd gewonnen- in een restaurant. Er stonden grote TV-schermen, het was erg druk en elke slag, misser, vangbal, score werd met enorm gejuich en gejoel begroet. Leek een beetje op 'oranjekoorts', maar dan zonder oranje en met opvallend veel kleine, drukke mensen.
Lisette heeft onverwacht bezoek gehad. De la Fuente kwam met een gerolstoelde Venezolaanse man haar kamer op met in hun gevolg wat gewapend volk. Het bleek de politieke figuur te zijn die begin januari op dezelfde dag als lisette in het ziekenhuis werd opgenomen, aan flarden geschoten. De la Fuente is ook zijn chirurg en we vragen hem af en toe hoe het met die kerel gaat. De man was meer dood dan levend, maar na(vooralsnog)15(!) operaties op dit moment weer meer levend dan dood. Een van zijn (spoed)operaties was overigens precies tijdens de operatie van Lisette en ik begreep van De la Fuente dat hij, pendelend tussen twee operatiekamers, beide ingrepen min of meer gelijktijdig heeft gedaan. Hoewel Lisette en de collega-patient maar weinig woorden hebben gewisseld, was lisette toch erg opgetogen na die ontmoeting, nu het erop lijkt dat hij het waarschijnlijk toch gaat redden. Vergeleken bij zijn medische narigheid vallen de problemen van Lisette eigenlijk allemaal nog wel mee. Alles is relatief!
Martijn
dinsdag 26 januari 2010
Vooruitgang
Sinds mijn laatste blog gaat het stapje voor stapje steeds beter met Lisette. Wel is ze flink misselijk geweest, maar dat is geloof ik een bekend bijverschijnsel na narcose.
Ze hebben maandag de toediening van pijnmedicatie gestaakt met de bedoeling dat Lisette pijn zou ervaren. Niet uit sadisme, maar zodat ze de artsen kon vertellen wat voor pijn ze voelde en waar. Volgens mij willen ze met name weten of Lisette nog steeds dezelfde soort pijn ervaart als voor de operatie. Punt alleen is dat Lisette zoveel pijn had dat ze niet met zekerheid kon zeggen of ze nu wel of niet ook dezelfde pijn had die ze eerst had. Ze hebben haar vervolgens weer aan de pijnstilling gezet. Een of ander draagbaar apparaat, een SAP. Volgens mij krijgt ze een relatief lage dosis.
De drain produceerde de eerste dag na de operatie nog aardig wat roze-rood vocht -geen gal!- maar daarna bijna niets meer. Dat is positief.
Hoewel niet zonder pijn, is Lisette redelijk mobiel. Ze kan zonder hulp uit bed, lopen en douchen.
Uit een labtest van gisteren bleken de leverwaardes drastisch gedaald en de artsen vertelden Lisette dat te zien als een bevestiging dat de operatie is geslaagd. Ik was niet bij dat gesprek -zat te werken in het hotel- en begrijp niet helemaal dat ze die dalende leverwaardes koppelen aan de operatie, omdat Lisette sinds we hier zijn ook weer antibiotica krijgt en volgens mij de lagere leverwaardes ook daarmee verklaard zouden kunnen worden. Ik zal dat vandaag aan De la Fuente voorleggen.
Indien het herstel van Lisette voorpoedig blijft verlopen, gaat op korte termijn het infuus eraf en mag ze het ziekenhuis uit. Ze mag dan naar het hotel, maar blijft wel onder controle. Als een dag of 8 na de operatie -ik kom dan uit op aanstaande zondag- de ritssluiting in haar buik wordt verwijderd en haar verdere toestand goed is, mogen we naar huis. We hebben iets te vaak tegenslagen gehad om in jubelstemming te zijn, maar zijn toch wel erg blij.
Caracas is behoorlijk chaotisch sinds zondag. Na de sluiting van de TV-zender RCTV afgelopen weekend, zijn er elke dag vrij massale protesten geweest, met name door studenten. Overigens niet alleen in Caracas, maar in heel Venezuela . In Merida zijn bij demonstratie 2 mensen omgekomen, maar -en dat zegt veel over de toestand in dit land- het is niet helemaal duidelijk of ze door toedoen van de politie of een gewapende bende aan hun eind zijn gekomen. De slogan van de demonstranten tegen Chavez is '1, 2, 3, tas ponchao!'. Die term komt uit het hier immens populaire honkbal -de finalewedstrijden van de nationale competitie worden deze dagen gespeeld- en betekent hetzelfde als in het Engels '3 strikes and you're out'. Chavez opzouten dus.
Op zich een goede zaak dat er wordt gedemonstreerd, maar het is ook wel hinderlijk. Zo heb ik eergisteren voor een ritje dat normaal 15 minuten duurt, een paar uur in een taxi gezeten, omdat demonstranten allerlei kruispunten hadden bezet en het altijd al heftige verkeer totaal vast kwam te zitten. Uiteindelijk werden de demonstranten door de oproerpolitie met waterkanonnen, knuppels en traangas verdreven. Had daar wat gemengde gevoelens over. Begrijp me niet verkeerd, ik ben het volledig eens met de demonstraties, maar om daarvoor nou een halve dag in een (steeds meer naar traangas meurende) taxi te moeten zitten...
Ik geloof niet dat de protesten tot nu toe veel indruk maken op Chavez. Hij heeft de uitvoerende, wetgevende en -naar men zegt- rechterlijke macht en daarnaast ook de politie en het leger tot zijn beschikking. Wel is opvallend dat eergisteren de vice-president, tevens minster van defensie, is opgestapt vawege 'persoonlijke redenen'. Volgens de overheid is er niets aan de hand maar local gossip zegt dat de reden voor het opstappen van de vice-president een conflict tussen hem en Chavez is.
Chavez was natuurlijk ook de laatste dagen veelvuldig op TV en hekelde de 'fascistische oppositie' en landen als de VS en Frankrijk die zich publiekelijk tegen de sluiting van RCTV hebben uitgesproken. Zijn redenering is vrij simpel. Venezuela is een rechtsstaat en de wet op grond waarvan RCTV is gesloten -met de welluidende naam (letterlijk vertaald) 'De Wet op de Sociale Verantwoordelijkheid op Radio en Televsie'- moet worden nageleefd. Volgens Chavez is het niet uitzenden van zijn redevoeringen sociaal onverantwoordelijk en (dus) in strijd met de wet. Hij interpeteert die wet daarbij wel erg ruim en vergeet gemakshalve dat de Venezolaanse grondwet de vrijheid van meningsuiting waarborgt en dat deze wet, althans het besluit RCTV te sluiten, daarmee in strijd is.
De aanleiding voor de demonstraties is de sluiting van een TV-zender, maar ik denk dat ze niet los gezien kunnen worden van de onvrede onder een groot deel van de bevolking. Na 10 jaar Chavez is er nog steeds erg veel armoede, zijn er water- en stroomtekorten, grote problemen met de veiligheid, enorme inflatie en vrij recent (weer) een stevige devaluatie van de Bolivar 'fuerte'. Je zou denken dat het steeds moelijker wordt voor Chavez om met droge ogen te blijven betogen dat zijn Bolivariaanse revolutie een doorslaand succes is, maar dat ziet Senor Presidente heel anders. Zijn (eeuwige?) revolutie is nodig en goed voor Venezuela en alle problemen zijn de schuld van boze krachten, te weten kapitalistische landverraders en de VS. Ben benieuwd of de demonstraties zullen verhevigen of zullen weg-ebben...
Martijn
Ze hebben maandag de toediening van pijnmedicatie gestaakt met de bedoeling dat Lisette pijn zou ervaren. Niet uit sadisme, maar zodat ze de artsen kon vertellen wat voor pijn ze voelde en waar. Volgens mij willen ze met name weten of Lisette nog steeds dezelfde soort pijn ervaart als voor de operatie. Punt alleen is dat Lisette zoveel pijn had dat ze niet met zekerheid kon zeggen of ze nu wel of niet ook dezelfde pijn had die ze eerst had. Ze hebben haar vervolgens weer aan de pijnstilling gezet. Een of ander draagbaar apparaat, een SAP. Volgens mij krijgt ze een relatief lage dosis.
De drain produceerde de eerste dag na de operatie nog aardig wat roze-rood vocht -geen gal!- maar daarna bijna niets meer. Dat is positief.
Hoewel niet zonder pijn, is Lisette redelijk mobiel. Ze kan zonder hulp uit bed, lopen en douchen.
Uit een labtest van gisteren bleken de leverwaardes drastisch gedaald en de artsen vertelden Lisette dat te zien als een bevestiging dat de operatie is geslaagd. Ik was niet bij dat gesprek -zat te werken in het hotel- en begrijp niet helemaal dat ze die dalende leverwaardes koppelen aan de operatie, omdat Lisette sinds we hier zijn ook weer antibiotica krijgt en volgens mij de lagere leverwaardes ook daarmee verklaard zouden kunnen worden. Ik zal dat vandaag aan De la Fuente voorleggen.
Indien het herstel van Lisette voorpoedig blijft verlopen, gaat op korte termijn het infuus eraf en mag ze het ziekenhuis uit. Ze mag dan naar het hotel, maar blijft wel onder controle. Als een dag of 8 na de operatie -ik kom dan uit op aanstaande zondag- de ritssluiting in haar buik wordt verwijderd en haar verdere toestand goed is, mogen we naar huis. We hebben iets te vaak tegenslagen gehad om in jubelstemming te zijn, maar zijn toch wel erg blij.
Caracas is behoorlijk chaotisch sinds zondag. Na de sluiting van de TV-zender RCTV afgelopen weekend, zijn er elke dag vrij massale protesten geweest, met name door studenten. Overigens niet alleen in Caracas, maar in heel Venezuela . In Merida zijn bij demonstratie 2 mensen omgekomen, maar -en dat zegt veel over de toestand in dit land- het is niet helemaal duidelijk of ze door toedoen van de politie of een gewapende bende aan hun eind zijn gekomen. De slogan van de demonstranten tegen Chavez is '1, 2, 3, tas ponchao!'. Die term komt uit het hier immens populaire honkbal -de finalewedstrijden van de nationale competitie worden deze dagen gespeeld- en betekent hetzelfde als in het Engels '3 strikes and you're out'. Chavez opzouten dus.
Op zich een goede zaak dat er wordt gedemonstreerd, maar het is ook wel hinderlijk. Zo heb ik eergisteren voor een ritje dat normaal 15 minuten duurt, een paar uur in een taxi gezeten, omdat demonstranten allerlei kruispunten hadden bezet en het altijd al heftige verkeer totaal vast kwam te zitten. Uiteindelijk werden de demonstranten door de oproerpolitie met waterkanonnen, knuppels en traangas verdreven. Had daar wat gemengde gevoelens over. Begrijp me niet verkeerd, ik ben het volledig eens met de demonstraties, maar om daarvoor nou een halve dag in een (steeds meer naar traangas meurende) taxi te moeten zitten...
Ik geloof niet dat de protesten tot nu toe veel indruk maken op Chavez. Hij heeft de uitvoerende, wetgevende en -naar men zegt- rechterlijke macht en daarnaast ook de politie en het leger tot zijn beschikking. Wel is opvallend dat eergisteren de vice-president, tevens minster van defensie, is opgestapt vawege 'persoonlijke redenen'. Volgens de overheid is er niets aan de hand maar local gossip zegt dat de reden voor het opstappen van de vice-president een conflict tussen hem en Chavez is.
Chavez was natuurlijk ook de laatste dagen veelvuldig op TV en hekelde de 'fascistische oppositie' en landen als de VS en Frankrijk die zich publiekelijk tegen de sluiting van RCTV hebben uitgesproken. Zijn redenering is vrij simpel. Venezuela is een rechtsstaat en de wet op grond waarvan RCTV is gesloten -met de welluidende naam (letterlijk vertaald) 'De Wet op de Sociale Verantwoordelijkheid op Radio en Televsie'- moet worden nageleefd. Volgens Chavez is het niet uitzenden van zijn redevoeringen sociaal onverantwoordelijk en (dus) in strijd met de wet. Hij interpeteert die wet daarbij wel erg ruim en vergeet gemakshalve dat de Venezolaanse grondwet de vrijheid van meningsuiting waarborgt en dat deze wet, althans het besluit RCTV te sluiten, daarmee in strijd is.
De aanleiding voor de demonstraties is de sluiting van een TV-zender, maar ik denk dat ze niet los gezien kunnen worden van de onvrede onder een groot deel van de bevolking. Na 10 jaar Chavez is er nog steeds erg veel armoede, zijn er water- en stroomtekorten, grote problemen met de veiligheid, enorme inflatie en vrij recent (weer) een stevige devaluatie van de Bolivar 'fuerte'. Je zou denken dat het steeds moelijker wordt voor Chavez om met droge ogen te blijven betogen dat zijn Bolivariaanse revolutie een doorslaand succes is, maar dat ziet Senor Presidente heel anders. Zijn (eeuwige?) revolutie is nodig en goed voor Venezuela en alle problemen zijn de schuld van boze krachten, te weten kapitalistische landverraders en de VS. Ben benieuwd of de demonstraties zullen verhevigen of zullen weg-ebben...
Martijn
zondag 24 januari 2010
begin herstel lisette en einde vrijheid van meningsuiting venezuela?
Lisette maakt het goed na de operatie van gisteren. De pijn valt mee en ze heeft vanochtend met wat ondersteuning al voorzichtig weer wat gelopen.
Gisteren heeft De la Fuente uitgebreid verslag gedaan van de ingreep en daar ook tekeningen van gemaakt. Hij was happy met de operatie. Jammer genoeg volstond een kleine incisie niet en hebben ze de buik van Lisette van onder tot boven moeten openmaken (op dezelfde plek waar ze al 3 keer eerder is opengesneden). Ze hebben met gebruikmaking van een endoscoop de anastomose die een diameter van ongeveer 1mm had, verwijd tot ongeveer 3mm en dat als dat zo blijft zou dat voldoende moeten zijn om gal vrijelijk uit de lever te laten stromen. Ze hebben die verwijding gedaan via het rechter galkanaal in de lever. Het linker kanaal konden ze niet in en toen ze dat opnieuw probeerden, trad een perforatie op die ze meteen hebben kunnen verhelpen. Ook hebben ze een hechting in de anastomose van een eerdere operatie in de anastomse gevonden en verwijderd. Ze begrepen overigens niet zo goed dat deze hechting er nog zat, omdat deze van een materiaal is gemaakt dat door het lichaam had moeten worden geabsorbeerd. Hij was ook in zijn nopjes met Lisette haar 'binnenkant'. De anastomose, de darmen en de lever waren in puike conditie en hij had vrijwel geen verklevingen gevonden. Kennelijk is dat prettig indien er in de toekomst opnieuw geopereerd moet worden. Hij kan niet uitsluiten dat de anastomose in de toekomst opnieuw dichtgroeit. Indien een nieuwe verwijding nodig zal zijn, zal het makkelijker kunnen dan nu, omdat ze een loos stukje darm aan de buikwand hebben vastgezet op een manier die zekerstelt dat die plek via een scan perfect te vinden zal zijn. Een kleine snee zal dan voldoende zijn om met een endoscoop via die darm rechtstreeks bij de anastomose te komen.
Gisteren was een soort van nationale feestdag. Ik geloof dat dan het afzetten van een of andere dictator tig jaar geleden wordt herdacht. Chavez en de zijnen werden op een soort zegekar door de straten van Caracas getrokken en die mars en de daaropvolgende toespraak van El Presidente was live op bijna alle TV zenders te volgen. Overigens was er gelijktijdig een protestmars van de oppositie tegen Chavez en de zijnen. Die was evenwel niet op TV te volgen. Dat is ook niet zo gek omdat Chavez gisteren een aantal hem niet gunstig gezinde TV-zenders uit de lucht heeft gehaald. Reden: ze weigerden om de mars en toespraak van Chavez live uit te zenden. Onder andere gaat het om RTCV International, een populaire zender die kritisch is over Chavez. De zender zelf ziet de sluiting als een poging van Chavez om de kritiek op hem monddood te maken in het licht van de aankomende verkiezingen. Ook zou Chavez een einde willen maken aan berichtgeving over corruptie van zijn regering en vriendjes. Het zou me niet verbazen als er de komende dagen demonstraties zullen zijn tegen de sluiting van de zender, maar of dat veel zal helpen... Ironisch dat Chavez op een dag dat ze de bevrijding van dictatuur herdenken de vrijheid van meningsuiting/persvrijheid ondedrukt. Ook ironisch dat Chavez voorop loopt in deze herdenking, terwijl enige dictatoriale trekken hem toch niet vreemd zijn.
Sinds vrijdag heb ik een kamer in hotel gran melia. Ik slaap hier niet -want slaap in het ziekenhuis- maar ze hebben prima internetverbindingen op de kamer en kan hier overdag hopelijk rustig werken. Ik zit nu in de lounge/bar van dit uberkitsch -en dat is eigenlijk nog een understatement-hotel dit blog te schrijven. Het is een gekkenhuis op dit moment met veel militairen en van die enge body guard achtige types. Het heeft te maken met een staatsbezoek -weet nog niet van wie- en er wordt gefluisterd dat El Presidente er ook is of gaat komen. Zit nog te broeden op een leuke begroetingskreet voor het geval hij zometeen voorbijloopt, maar zal dat maar achterwege laten. Geloof dat de gewapende heren om me heen niet houden van kritiek en ook niet van humor.
Saludos,
Martijn
Gisteren heeft De la Fuente uitgebreid verslag gedaan van de ingreep en daar ook tekeningen van gemaakt. Hij was happy met de operatie. Jammer genoeg volstond een kleine incisie niet en hebben ze de buik van Lisette van onder tot boven moeten openmaken (op dezelfde plek waar ze al 3 keer eerder is opengesneden). Ze hebben met gebruikmaking van een endoscoop de anastomose die een diameter van ongeveer 1mm had, verwijd tot ongeveer 3mm en dat als dat zo blijft zou dat voldoende moeten zijn om gal vrijelijk uit de lever te laten stromen. Ze hebben die verwijding gedaan via het rechter galkanaal in de lever. Het linker kanaal konden ze niet in en toen ze dat opnieuw probeerden, trad een perforatie op die ze meteen hebben kunnen verhelpen. Ook hebben ze een hechting in de anastomose van een eerdere operatie in de anastomse gevonden en verwijderd. Ze begrepen overigens niet zo goed dat deze hechting er nog zat, omdat deze van een materiaal is gemaakt dat door het lichaam had moeten worden geabsorbeerd. Hij was ook in zijn nopjes met Lisette haar 'binnenkant'. De anastomose, de darmen en de lever waren in puike conditie en hij had vrijwel geen verklevingen gevonden. Kennelijk is dat prettig indien er in de toekomst opnieuw geopereerd moet worden. Hij kan niet uitsluiten dat de anastomose in de toekomst opnieuw dichtgroeit. Indien een nieuwe verwijding nodig zal zijn, zal het makkelijker kunnen dan nu, omdat ze een loos stukje darm aan de buikwand hebben vastgezet op een manier die zekerstelt dat die plek via een scan perfect te vinden zal zijn. Een kleine snee zal dan voldoende zijn om met een endoscoop via die darm rechtstreeks bij de anastomose te komen.
Gisteren was een soort van nationale feestdag. Ik geloof dat dan het afzetten van een of andere dictator tig jaar geleden wordt herdacht. Chavez en de zijnen werden op een soort zegekar door de straten van Caracas getrokken en die mars en de daaropvolgende toespraak van El Presidente was live op bijna alle TV zenders te volgen. Overigens was er gelijktijdig een protestmars van de oppositie tegen Chavez en de zijnen. Die was evenwel niet op TV te volgen. Dat is ook niet zo gek omdat Chavez gisteren een aantal hem niet gunstig gezinde TV-zenders uit de lucht heeft gehaald. Reden: ze weigerden om de mars en toespraak van Chavez live uit te zenden. Onder andere gaat het om RTCV International, een populaire zender die kritisch is over Chavez. De zender zelf ziet de sluiting als een poging van Chavez om de kritiek op hem monddood te maken in het licht van de aankomende verkiezingen. Ook zou Chavez een einde willen maken aan berichtgeving over corruptie van zijn regering en vriendjes. Het zou me niet verbazen als er de komende dagen demonstraties zullen zijn tegen de sluiting van de zender, maar of dat veel zal helpen... Ironisch dat Chavez op een dag dat ze de bevrijding van dictatuur herdenken de vrijheid van meningsuiting/persvrijheid ondedrukt. Ook ironisch dat Chavez voorop loopt in deze herdenking, terwijl enige dictatoriale trekken hem toch niet vreemd zijn.
Sinds vrijdag heb ik een kamer in hotel gran melia. Ik slaap hier niet -want slaap in het ziekenhuis- maar ze hebben prima internetverbindingen op de kamer en kan hier overdag hopelijk rustig werken. Ik zit nu in de lounge/bar van dit uberkitsch -en dat is eigenlijk nog een understatement-hotel dit blog te schrijven. Het is een gekkenhuis op dit moment met veel militairen en van die enge body guard achtige types. Het heeft te maken met een staatsbezoek -weet nog niet van wie- en er wordt gefluisterd dat El Presidente er ook is of gaat komen. Zit nog te broeden op een leuke begroetingskreet voor het geval hij zometeen voorbijloopt, maar zal dat maar achterwege laten. Geloof dat de gewapende heren om me heen niet houden van kritiek en ook niet van humor.
Saludos,
Martijn
zaterdag 23 januari 2010
dag van de operatie
Vandaag is Lisette geopereerd. Om half 12 ging ze naar de operatiekamer en om half 1 belde De la Fuente om te zeggen dat ze gingen beginnen. Om 3 uur belde hij om te zeggen dat ze klaar waren en dat ze lisette aan het dichtmaken waren. Hij moest direct een andere operatie in, dus ik sprak hem maar kort. Hij zal later vandaag of morgen uitgebreid verslag doen van de operatie en ook wat tekeningen maken om een en ander inzichtelijk te maken.
Ze hebben een verwijding (dilation) uitgevoerd, en daarbij ook een hechting van een eerdere operatie verwijderd. Tijdens de ingreep hebben ze een galkanaal geperforeerd en dat hebben ze met 2 hechtingen weer dichtgemaakt. Ze hebben veiligheidshalve een drain aangelegd om te monitoren of er lekkage optreedt. Ze hebben ook een stuje darm aan de buikwand vastgemaakt om een makkelijke toegang te hebben voor het geval een nieuwe operatie nodig mocht zijn. Al met al was hij positief over de ingreep.
Het is nu hopen dat lisette voorspoedig herstelt van deze operatie en dat deze blijvend het gewenste resultaat heeft.Afwachten dus.
Martijn
Ze hebben een verwijding (dilation) uitgevoerd, en daarbij ook een hechting van een eerdere operatie verwijderd. Tijdens de ingreep hebben ze een galkanaal geperforeerd en dat hebben ze met 2 hechtingen weer dichtgemaakt. Ze hebben veiligheidshalve een drain aangelegd om te monitoren of er lekkage optreedt. Ze hebben ook een stuje darm aan de buikwand vastgemaakt om een makkelijke toegang te hebben voor het geval een nieuwe operatie nodig mocht zijn. Al met al was hij positief over de ingreep.
Het is nu hopen dat lisette voorspoedig herstelt van deze operatie en dat deze blijvend het gewenste resultaat heeft.Afwachten dus.
Martijn
vrijdag 22 januari 2010
morgen operatie
Lisette wordt morgenochtend Tzaterdag) geopereerd.
Het wachten op de operatie is pittig. Zacht uitgedrukt: lisette houdt niet zo van operaties.Je hebt geen controle over de situatie en kunt eigenlijk niets anders dan hopen dat het goed gaat en/of bang zijn dat het niet goed gaat, en dat is geen prettige positie. Daar komt bij dat de artsen duidelijk hebben gemaakt dat ze de kans reeel is dat een kleine incisie niet zal volstaan.
Ik probeer hier de ochtenden en een deel van de middag gewoon te werken vanuit het hotel. Omdat hotel avila nu al 2 dagen op rij problemen had met de internetverbinding en ik zonder internet niet kan werken, ga ik switchen naar een ander hotel. Tip: als je ooit een hotel in caracas zoket, moet je niet per internet boeken met prijzen in Dollars, maar het hotel bellen en vragen naar de kamertarieven in Bolivares. Dat scheelt in sommige gevallen een factor 3, mits je vervolgens naar hier komt met dollars en die op de parallel-markt -zwarte markt dus- wisselt voor bolivares. Een koers van 1 op 5.5 a 6 is haalbaar en stukken beter dan de 1 op 2.15 die je officieel krijgt.
Mijn ouders zijn eergisteren naar curacao gekomen en hebben het huis overgenomen. Bij ons vorige bezoek aan Caracas konden ze niet, omdat mijn oma van moederskant op sterven lag en vorige week ook is overleden. Meyber en familie zijn toen zo geweldig geweest om in ons huis te trekken en de zorg voor de kinderen over te nemen,fiona en astrid hebben ties en fiene naar school gebracht en gehaald en Vesta zorgde voor entertainment. Allemaal veel dank hiervoor.
De moeder van lisette is ook op curacao en vliegt waarschijnlijk dit weekend naar Caracas voor de mental support.Afhankelijk hoe de operatie verloopt en hoe het met lisette gaat, probeer ik in de loop van volgende week naar curacao te gaan.
Afgelopen week was het verdriet groot bij de kids toen we na 10 dagen caracas en 1 dag thuis te zijn geweest ze vertelden dat we opnieuw naar venezuela moesten. Ze begrijpen er geen moer meer van. Tiesje denkt dat lisette en ik in Vezuela gaan wonen."Jullie gaan er stiekem vandoor zonder ons".
Al met al begint het ons enorm de keel uit te hangen. We hopen we dat dit nu toch echt de laatste keer zal zijn, al valt daarover niets met zekerheid te zeggen.
Aftellen nu. Morgen grote dag.
Het wachten op de operatie is pittig. Zacht uitgedrukt: lisette houdt niet zo van operaties.Je hebt geen controle over de situatie en kunt eigenlijk niets anders dan hopen dat het goed gaat en/of bang zijn dat het niet goed gaat, en dat is geen prettige positie. Daar komt bij dat de artsen duidelijk hebben gemaakt dat ze de kans reeel is dat een kleine incisie niet zal volstaan.
Ik probeer hier de ochtenden en een deel van de middag gewoon te werken vanuit het hotel. Omdat hotel avila nu al 2 dagen op rij problemen had met de internetverbinding en ik zonder internet niet kan werken, ga ik switchen naar een ander hotel. Tip: als je ooit een hotel in caracas zoket, moet je niet per internet boeken met prijzen in Dollars, maar het hotel bellen en vragen naar de kamertarieven in Bolivares. Dat scheelt in sommige gevallen een factor 3, mits je vervolgens naar hier komt met dollars en die op de parallel-markt -zwarte markt dus- wisselt voor bolivares. Een koers van 1 op 5.5 a 6 is haalbaar en stukken beter dan de 1 op 2.15 die je officieel krijgt.
Mijn ouders zijn eergisteren naar curacao gekomen en hebben het huis overgenomen. Bij ons vorige bezoek aan Caracas konden ze niet, omdat mijn oma van moederskant op sterven lag en vorige week ook is overleden. Meyber en familie zijn toen zo geweldig geweest om in ons huis te trekken en de zorg voor de kinderen over te nemen,fiona en astrid hebben ties en fiene naar school gebracht en gehaald en Vesta zorgde voor entertainment. Allemaal veel dank hiervoor.
De moeder van lisette is ook op curacao en vliegt waarschijnlijk dit weekend naar Caracas voor de mental support.Afhankelijk hoe de operatie verloopt en hoe het met lisette gaat, probeer ik in de loop van volgende week naar curacao te gaan.
Afgelopen week was het verdriet groot bij de kids toen we na 10 dagen caracas en 1 dag thuis te zijn geweest ze vertelden dat we opnieuw naar venezuela moesten. Ze begrijpen er geen moer meer van. Tiesje denkt dat lisette en ik in Vezuela gaan wonen."Jullie gaan er stiekem vandoor zonder ons".
Al met al begint het ons enorm de keel uit te hangen. We hopen we dat dit nu toch echt de laatste keer zal zijn, al valt daarover niets met zekerheid te zeggen.
Aftellen nu. Morgen grote dag.
woensdag 20 januari 2010
en weer naar Caracas...
Zaterdag (16 jan) werd lisette uit het ziekenhuis ontslagen en zondag zijn we naar huis gevlogen.
Echter, maandag ging het meteen al mis. Pijn en opnieuw verhoogde leverwaarden. Kennelijk zijn die waarden direct nadat Lisette van het infuus werd losgekoppeld weer gaan stijgen en helpt de antibiotica in pilvorm niet. Dus; Vanochtend met DAE dus weer naar Caracas gevlogen en 'ingechekt' in het ziekenhuis.
Vanmiddag met De La Fuente gesproken. Hoewel dat niet vaststaat, verwacht ik dat Lisette vrijdag onder het mes gaat. Morgen gaat De la Fuente de operatie voorbespreken met met de gastro-enteroloog (Bronstein).Daarna weten we meer.
.
Martijn
Echter, maandag ging het meteen al mis. Pijn en opnieuw verhoogde leverwaarden. Kennelijk zijn die waarden direct nadat Lisette van het infuus werd losgekoppeld weer gaan stijgen en helpt de antibiotica in pilvorm niet. Dus; Vanochtend met DAE dus weer naar Caracas gevlogen en 'ingechekt' in het ziekenhuis.
Vanmiddag met De La Fuente gesproken. Hoewel dat niet vaststaat, verwacht ik dat Lisette vrijdag onder het mes gaat. Morgen gaat De la Fuente de operatie voorbespreken met met de gastro-enteroloog (Bronstein).Daarna weten we meer.
.
Martijn
zaterdag 16 januari 2010
exit clinicas caracas
Vannochtend, vannacht werd ik rond de klok van 4 uur in de arm geprikt....zonder overleg of sympathiek wakker schudden ....hop de naald er in, aftappen en wegwezen.het was geen zuster in wit gewaad maar een vent in een donkere klederdracht.even meende ik me te herrinneren dat er ooit sprake was van "bloeddonatie". (indertijd heb ik de bloedbank van het ziekenhuis "ietwat" uitgeput,door hier en daar wat transfusies).is dit nu payback time?zouden ze dat zo doen...stiekem mijn bloed jatten terwijl ik slaap? slaapmunitie maakt je soms wat paranoide...er werd gewoon bloed geprikt om mijn waarden te controleren.leuke tijd 4 u!
Mijn leverwaarden....daar gaat het natuurlijk allemaal om ....zijn wederom beter. Nog niet zoals ze moeten zijn, maar goed genoeg om me terug te sturen.ik krijg voor 3 weken antibiotica mee en verder blijft het "duimen".vandaag ben ik ontslagen uit het ziekenhuis.
Verder hebben la fuente en co mij op het hart gedrukt dat ik mijn lever echt moet ontzien; geen vet, geen chocola,geen alcohol,geen bonen etc."kan ik gelijk het klooster in" ...was het eerste wat in mij opkwam??!!....alsof ze in het klooster geen bonen vreten??!!het is geheel onthouding...maar dan dus op het vreet/drink vlak.ook liet la fuente weten dat hij wil dat ik fiks ga sporten "zodat je topfit bent en in goede conditie voor een eventuele nieuwe operatie".gezellig afscheid!ach we zien het wel!pijn is er nog maar hopelijk gaat dat ook over.verder wil ik er niet meer over nadenken...
Morgenavond vliegen we terug naar de rots.martijn heeft voor onze laatste nacht in deze bagger stad een zalig hotel geregeld.zomaar,leek hem een goed idee om een beetje de gedachten te verzetten aangezien ik de laatste dagen gillend in de misere zit.misschien een soort goedmakertje voor de misgelopen huwelijksnacht? De suite is iig zeer geslaagd en....goddank zijn die kinderen er al want ik heb mijn handen vol aan de jacuzzi,regendouche,badversnaperingen etc.
Ik hoop met heel mijn hart dat dit blog geen vervolg krijgt...tot snel..niet hier maar live!
Liefs lisette
Mijn leverwaarden....daar gaat het natuurlijk allemaal om ....zijn wederom beter. Nog niet zoals ze moeten zijn, maar goed genoeg om me terug te sturen.ik krijg voor 3 weken antibiotica mee en verder blijft het "duimen".vandaag ben ik ontslagen uit het ziekenhuis.
Verder hebben la fuente en co mij op het hart gedrukt dat ik mijn lever echt moet ontzien; geen vet, geen chocola,geen alcohol,geen bonen etc."kan ik gelijk het klooster in" ...was het eerste wat in mij opkwam??!!....alsof ze in het klooster geen bonen vreten??!!het is geheel onthouding...maar dan dus op het vreet/drink vlak.ook liet la fuente weten dat hij wil dat ik fiks ga sporten "zodat je topfit bent en in goede conditie voor een eventuele nieuwe operatie".gezellig afscheid!ach we zien het wel!pijn is er nog maar hopelijk gaat dat ook over.verder wil ik er niet meer over nadenken...
Morgenavond vliegen we terug naar de rots.martijn heeft voor onze laatste nacht in deze bagger stad een zalig hotel geregeld.zomaar,leek hem een goed idee om een beetje de gedachten te verzetten aangezien ik de laatste dagen gillend in de misere zit.misschien een soort goedmakertje voor de misgelopen huwelijksnacht? De suite is iig zeer geslaagd en....goddank zijn die kinderen er al want ik heb mijn handen vol aan de jacuzzi,regendouche,badversnaperingen etc.
Ik hoop met heel mijn hart dat dit blog geen vervolg krijgt...tot snel..niet hier maar live!
Liefs lisette
donderdag 14 januari 2010
met lisette gaat het beter; met venezuela niet..
Het meest recente bloedonderzoek (van gisteren) laat zien dat de te hoge leverwaardes behoorlijk zijn gedaald.Dat is goed nieuws en hopelijk zet die daling de komende dagen door, zodat we dit weekend (zondag) weer naar huis mogen.
Hoewel altijd de kans bestaat dat dit ons laatste galtripje was, is het meest waarschijnlijk dat verhoogde leverwaardes/cholangitis zich in de toekomst zal herhalen. Dan zal opnieuw beoordeeld moeten worden of ze al dan niet operatief ingrijpen. Tot nu toe voelen de artsen niet voor een ingreep. Enerzijds niet omdat ze de leverwaardes met medicatie onder controle lijken te krijgen en niet-opereren (bijna) altijd de voorkeur heeft boven snijden. Anderzijds omdat de omstandigheden niet ideaal zijn, in die zin dat de (linker en rechter) galwegen in de lever vrij smal zijn (6 mm) en de plaats van de anastomose lastig te bereiken is, hetgeen kennelijk betekent dat een operatie om de anastomose te verwijden via een relatief kleine incisie in de buik nogal moeilijk is. Indien de anastomose in de toekomst verder vernauwt, zou dat als negatief gevolg het weer oplopen van leverwaardes hebben, maar als mogelijk positief gevolg kunnen hebben het (uit zichzelf) verwijden van de galwegen, hetgeen een operatie dan kennelijk vergemakkelijkt. Het blijft afwachten allemaal.
Het gaat niet heel lekker met dit land. Hieronder een paar (nieuws)feiten van de laatste paar dagen;
Chavez heeft besloten tot een vrij drastische devaluatie van de munt -de bolivar 'fuerte'- ten opzichte van de dollar. Dat zal fiks nare gevolgen voor de koopkracht. Doel van Chavez is om de grote berg dollars die de staatsoliemaatschappij verdient bij de centrale bank te kunnen omzetten in meer bolivares. Critici betogen dat hij dat 'extra' geld gaat gebruiken om zijn campagne voor de parlementsverkiezingen later dit jaar te bekostigen. Zij verwachten ook dat hij binnen enkele maanden een stevige verhoging van het minimumloon gaat doervoeren, om aldus het voor hem belangrijkste deel van het electoraat te pleasen.
De stroom is bijna op. De situatie is zo ernstig dat stroom op rantsoen is gegaan. Winkelcentra mogen pas om WW uur open en gisteren werd ook het deel van Carcas waar wij zitten tussen 12 en 4 afgesloten van het net. Venezuela is voor meer dan 70 procent van haar stroomvoorziening afhankelijk van een stuwdam. Probleem is dat het stuwmeer bijna leeg is. Volgens Chavez en de zijnen is dat het gevolg van droogte en -logisch- het kapitalisme. Volgens critici het gevolg van droogte en het gebrek aan actie/investeringen in de electriciteitsinfrastructuur in de laatste 10 jaar onder Chavez.
In de laatste 3 dagen waren er in Caracas 40 moorden.
Overigens wordt het ziekenhuis zwaarbewaakt door politieachtige figuren en door soldaten. Dat komt omdat er sinds vorige week donderdag een hoge functionaris van de club van Chavez zwaargewond in het ziekenhuis ligt. Hij was overvallen, gekidnapt en de 3. overvallers leek het een goed idee om de sessie af te sluiten met een moord. Hij heeft 5 schotewonden, waarvan 2 gezellig in het hoofd.Dat is allemaal al erg genoeg, maar als je vervolgens hoort dat de 3 inmiddels opgepakte verdachten politiemensen zijn, slaat de schrik je echt om het hart.
Saludos,
Martijn
Hoewel altijd de kans bestaat dat dit ons laatste galtripje was, is het meest waarschijnlijk dat verhoogde leverwaardes/cholangitis zich in de toekomst zal herhalen. Dan zal opnieuw beoordeeld moeten worden of ze al dan niet operatief ingrijpen. Tot nu toe voelen de artsen niet voor een ingreep. Enerzijds niet omdat ze de leverwaardes met medicatie onder controle lijken te krijgen en niet-opereren (bijna) altijd de voorkeur heeft boven snijden. Anderzijds omdat de omstandigheden niet ideaal zijn, in die zin dat de (linker en rechter) galwegen in de lever vrij smal zijn (6 mm) en de plaats van de anastomose lastig te bereiken is, hetgeen kennelijk betekent dat een operatie om de anastomose te verwijden via een relatief kleine incisie in de buik nogal moeilijk is. Indien de anastomose in de toekomst verder vernauwt, zou dat als negatief gevolg het weer oplopen van leverwaardes hebben, maar als mogelijk positief gevolg kunnen hebben het (uit zichzelf) verwijden van de galwegen, hetgeen een operatie dan kennelijk vergemakkelijkt. Het blijft afwachten allemaal.
Het gaat niet heel lekker met dit land. Hieronder een paar (nieuws)feiten van de laatste paar dagen;
Chavez heeft besloten tot een vrij drastische devaluatie van de munt -de bolivar 'fuerte'- ten opzichte van de dollar. Dat zal fiks nare gevolgen voor de koopkracht. Doel van Chavez is om de grote berg dollars die de staatsoliemaatschappij verdient bij de centrale bank te kunnen omzetten in meer bolivares. Critici betogen dat hij dat 'extra' geld gaat gebruiken om zijn campagne voor de parlementsverkiezingen later dit jaar te bekostigen. Zij verwachten ook dat hij binnen enkele maanden een stevige verhoging van het minimumloon gaat doervoeren, om aldus het voor hem belangrijkste deel van het electoraat te pleasen.
De stroom is bijna op. De situatie is zo ernstig dat stroom op rantsoen is gegaan. Winkelcentra mogen pas om WW uur open en gisteren werd ook het deel van Carcas waar wij zitten tussen 12 en 4 afgesloten van het net. Venezuela is voor meer dan 70 procent van haar stroomvoorziening afhankelijk van een stuwdam. Probleem is dat het stuwmeer bijna leeg is. Volgens Chavez en de zijnen is dat het gevolg van droogte en -logisch- het kapitalisme. Volgens critici het gevolg van droogte en het gebrek aan actie/investeringen in de electriciteitsinfrastructuur in de laatste 10 jaar onder Chavez.
In de laatste 3 dagen waren er in Caracas 40 moorden.
Overigens wordt het ziekenhuis zwaarbewaakt door politieachtige figuren en door soldaten. Dat komt omdat er sinds vorige week donderdag een hoge functionaris van de club van Chavez zwaargewond in het ziekenhuis ligt. Hij was overvallen, gekidnapt en de 3. overvallers leek het een goed idee om de sessie af te sluiten met een moord. Hij heeft 5 schotewonden, waarvan 2 gezellig in het hoofd.Dat is allemaal al erg genoeg, maar als je vervolgens hoort dat de 3 inmiddels opgepakte verdachten politiemensen zijn, slaat de schrik je echt om het hart.
Saludos,
Martijn
dinsdag 12 januari 2010
pamela anderson en warfare
Geen nieuws.hoewel, ik heb iig geen hepatitis;leveraandoening.fijne weet ik er niet van en dat hoeft ook absoluut niet...geen interesse.weet alleen dat pamela anderson het heeft.je weet weldie van dat rooie badpak en die grote oren.
Inmiddels la fuente gesproken. Deal is afwachtend conservatief beleid.lukt t met antibiotica dan doen we het zo, zonder operatie...althans voor nu.hij heeft me namelijk eerlijk antwoord gegeven op prognose."Ik verwacht je hier terug en ja reken op operatie(s)".we hangen hier inmiddels de vlag uit....not
La fuente zegt dat ik het positief moet bekijken; je was vorige keer meer dood dan levend en nu heb je het gered en moet je leven met een handicap die om de zoveel tijd bijgeschaafd moet worden"."Je was echt een really bad bad case en dat zal t niet meer worden, complicated dat wel"
met dat positief bekijken heb ik het even, heel even, nogal moeilijk.ben het spuugzat al die onzekerheid,angst en dat medische gelul;scans,infusen,nieuwe gaten in mijn buik,pijn etc.wil maar een ding en dat is nu met spoed terug naar onze kinderen en een moeder voor ze zijn.
Martijn probeert me in het gareel te houden.kan die hufter van een ratelband nog wat van leren trouwens.hoe kan hij ook zo positief blijven?of put hij energie uit zijn nieuwste verzetje?nee geen kantine-laaf maar een spelletje voor zijn ds: warfare.veel schieten,kreunen en kermen.als een kind zo blij....
Denk dat ik zo ook maar robbertje warfare ga spelen.woedeen wanhoop heeft hier inmiddels kookpunt bereikt..morgen neemt martijn hoop ik(beter ) de pen weer over,vanavond was hij te druk maar hij laat de groeten overb rengen.
X
Lisette
Inmiddels la fuente gesproken. Deal is afwachtend conservatief beleid.lukt t met antibiotica dan doen we het zo, zonder operatie...althans voor nu.hij heeft me namelijk eerlijk antwoord gegeven op prognose."Ik verwacht je hier terug en ja reken op operatie(s)".we hangen hier inmiddels de vlag uit....not
La fuente zegt dat ik het positief moet bekijken; je was vorige keer meer dood dan levend en nu heb je het gered en moet je leven met een handicap die om de zoveel tijd bijgeschaafd moet worden"."Je was echt een really bad bad case en dat zal t niet meer worden, complicated dat wel"
met dat positief bekijken heb ik het even, heel even, nogal moeilijk.ben het spuugzat al die onzekerheid,angst en dat medische gelul;scans,infusen,nieuwe gaten in mijn buik,pijn etc.wil maar een ding en dat is nu met spoed terug naar onze kinderen en een moeder voor ze zijn.
Martijn probeert me in het gareel te houden.kan die hufter van een ratelband nog wat van leren trouwens.hoe kan hij ook zo positief blijven?of put hij energie uit zijn nieuwste verzetje?nee geen kantine-laaf maar een spelletje voor zijn ds: warfare.veel schieten,kreunen en kermen.als een kind zo blij....
Denk dat ik zo ook maar robbertje warfare ga spelen.woedeen wanhoop heeft hier inmiddels kookpunt bereikt..morgen neemt martijn hoop ik(beter ) de pen weer over,vanavond was hij te druk maar hij laat de groeten overb rengen.
X
Lisette
maandag 11 januari 2010
rise and shine ?
Nieuwe dag, nieuwe kansen.
Ik wacht met smart op la fuente en nieuwe bloeduitslagen...
Prins brulkikker is wakker en maakt t beter.
Later meer....
X
Ik wacht met smart op la fuente en nieuwe bloeduitslagen...
Prins brulkikker is wakker en maakt t beter.
Later meer....
X
zondag 10 januari 2010
afwachtend beleid
Sinds gisteravond ben ik opgenomen in clinicas caracas.mijn leverwaarden waren wederom opgelopen en de artsen willen me monitoren + via infuus antibiotica toedienen.
Er is besloten tot een afwachtend beleid.beter daar er in korte tijd al zo veel operaties zijn geweest,zo zegt men.de mri's laten geen duidelijke vernauwing zien, de leverwaarden geven dit echter welaan; kortom nog geen operatie.eerst kijken wat antibiotica doet.slaat deze aan dan geen operatie en terug naar huis. dan komt het er eigenlijk op neer dat we moeten kijken wat er in toekomst gebeurt met mijn leverwaarden en of er nieuwe cholongitis op zal treden( als gevolg van vernauwing anastomose).werkt antibiotica niet dan geplande operatie.
gistermiddag hebben ze iig alvast gekeken waar,mochten ze toch moeten opereren, de buik in moeten gaan.is nog niet zo eenvoudig daar dit via bepaalde plek dunne darm moet gaan.uiteindelijk hebben ze dmv scans,plaatsen van naalden,inspuiten van contrastvloeistof in darmen en maken van kleine gaatjes de ingang min of meer bepaald.
Apart misselijkmakend tafereel to say the least!
Kortom we wachten het af. de troepen staan klaar mocht het nodig zijn.
Ondertussen voel ik me redelijk,moe en zeurende maar te handelen.echter mentaal is het om te kotsen hier weer te zijn.
Over kotsen gesproken: martijn heeft mijn ziekenhuis plee alle hoeken laten zien en kermt, boert en brult er lustig op los.buikgriep of die heerlijke hotel dis?zielig en lullig absoluut, maar toen hij vroeg of hij mijn ziekenhuis bed mocht zei ik dat is goed als je de rest er dan ook bij neemt..., het bleef stil en inmiddels slaapt de brulkikker. Hopelijk is hij morgen weer( mijn) prins:-)
Morgen wellicht meer nieuws.hier gaan nu de lichten uit.ik heb weer goede slaapmunitie.hopelijk droom ik over onze lieve grappige babies en de tijd dat al deze ellende achter ons is.
x
Lisette en( prins brulkikker)
Er is besloten tot een afwachtend beleid.beter daar er in korte tijd al zo veel operaties zijn geweest,zo zegt men.de mri's laten geen duidelijke vernauwing zien, de leverwaarden geven dit echter welaan; kortom nog geen operatie.eerst kijken wat antibiotica doet.slaat deze aan dan geen operatie en terug naar huis. dan komt het er eigenlijk op neer dat we moeten kijken wat er in toekomst gebeurt met mijn leverwaarden en of er nieuwe cholongitis op zal treden( als gevolg van vernauwing anastomose).werkt antibiotica niet dan geplande operatie.
gistermiddag hebben ze iig alvast gekeken waar,mochten ze toch moeten opereren, de buik in moeten gaan.is nog niet zo eenvoudig daar dit via bepaalde plek dunne darm moet gaan.uiteindelijk hebben ze dmv scans,plaatsen van naalden,inspuiten van contrastvloeistof in darmen en maken van kleine gaatjes de ingang min of meer bepaald.
Apart misselijkmakend tafereel to say the least!
Kortom we wachten het af. de troepen staan klaar mocht het nodig zijn.
Ondertussen voel ik me redelijk,moe en zeurende maar te handelen.echter mentaal is het om te kotsen hier weer te zijn.
Over kotsen gesproken: martijn heeft mijn ziekenhuis plee alle hoeken laten zien en kermt, boert en brult er lustig op los.buikgriep of die heerlijke hotel dis?zielig en lullig absoluut, maar toen hij vroeg of hij mijn ziekenhuis bed mocht zei ik dat is goed als je de rest er dan ook bij neemt..., het bleef stil en inmiddels slaapt de brulkikker. Hopelijk is hij morgen weer( mijn) prins:-)
Morgen wellicht meer nieuws.hier gaan nu de lichten uit.ik heb weer goede slaapmunitie.hopelijk droom ik over onze lieve grappige babies en de tijd dat al deze ellende achter ons is.
x
Lisette en( prins brulkikker)
zaterdag 9 januari 2010
nog geen duidelijkheid
Na aankomst op donderdag sraken we De la Fuente laat op de avond. Was geloof ik de hele dag zoet geweest met een of andere neergeschoten vice-minister. (Ook socialisten Chavez-stijl laten zich dus in prive-klinieken behandelen). Hij was het eens met de conclusie op Curacao dat de anastomose waarschijnlijk aan het vernauwen is, maar wil eerst nader onderzoek.
Indien inderdaad de anastomose aan het vernauwen is, gaan ze waarschijnlijk proberen deze te verwijden met eeen soort balonnetje. Als dat niet kan/niet werkt, is een heroperatie (nieuwe anastomose) een optie, maar De la Fuente geeft aan dat in dat geval het de voorkeur zou hebben dat niet in Venezuela en door hem te laten doen, maar elders door een meer gespecialiseerde arts."De beste in de wereld"zoals hij zelf zegt.
Gisteren (vrijdag de 8e) heeft Lisette een MRI gehad en bloedonderzoek. Uit het bloedonderzoek blijken werderom verhoogde leverwaardes. De aanname was (en is?) dat deze worden veroorzaakt door een vernauwing van de anastomose, waardoor gal minder makkelijk de lever uit kan (een obstructie). Echter, doorgaans leidt een obstructie tot een verwijding van de galwegen in de lever, maar een dergelijke verwijding blijkt niet uit de MRI. Mede om die reden wil De la Fuente vandaag eerst nog eens met 2 collega's overleggen en nog wat meer bloedtesten doen (o.a. op hepatitis), en daarna kijken we verder.
Lisette is gelukkig nog niet opgenomen.Ik denk dat ze dat pas doen indien het besluit valt in te grijpen. De zeurende pijn neemt licht toe, en geestelijk is dit gedoe en de onduidelijkheid over wat haar mankeert en wat daaraan gedaan moet worden geen pretje. Naar omstandigheden maken we het redelijk, al doet het vrijwel lege hotel met een gerecht van bedorven mozzarella aardig zijn best ons het leven zuur te maken.
Martijn
Indien inderdaad de anastomose aan het vernauwen is, gaan ze waarschijnlijk proberen deze te verwijden met eeen soort balonnetje. Als dat niet kan/niet werkt, is een heroperatie (nieuwe anastomose) een optie, maar De la Fuente geeft aan dat in dat geval het de voorkeur zou hebben dat niet in Venezuela en door hem te laten doen, maar elders door een meer gespecialiseerde arts."De beste in de wereld"zoals hij zelf zegt.
Gisteren (vrijdag de 8e) heeft Lisette een MRI gehad en bloedonderzoek. Uit het bloedonderzoek blijken werderom verhoogde leverwaardes. De aanname was (en is?) dat deze worden veroorzaakt door een vernauwing van de anastomose, waardoor gal minder makkelijk de lever uit kan (een obstructie). Echter, doorgaans leidt een obstructie tot een verwijding van de galwegen in de lever, maar een dergelijke verwijding blijkt niet uit de MRI. Mede om die reden wil De la Fuente vandaag eerst nog eens met 2 collega's overleggen en nog wat meer bloedtesten doen (o.a. op hepatitis), en daarna kijken we verder.
Lisette is gelukkig nog niet opgenomen.Ik denk dat ze dat pas doen indien het besluit valt in te grijpen. De zeurende pijn neemt licht toe, en geestelijk is dit gedoe en de onduidelijkheid over wat haar mankeert en wat daaraan gedaan moet worden geen pretje. Naar omstandigheden maken we het redelijk, al doet het vrijwel lege hotel met een gerecht van bedorven mozzarella aardig zijn best ons het leven zuur te maken.
Martijn
donderdag 7 januari 2010
daar gaan we weer...helaas
Ik had nog zo gehoopt op een betere start van het nieuwe jaar. De laatste weken kreeg ik weer wat meer pijn en bij een bloedtest afgelopen maandag bleken bepaalde bloedwaardes (die iets zeggen over je lever) fiks gestegen. Besloten werd dat ik dus naar venezuela moest voor evaluatie en eventueel behandeling.ik heb een zeurende pijn en geen koorts.Preventief heb ik antibiotica.
We zijn hier rond de middag aangekomen. Hopelijk is het bezoek kort en krachtig en is dit de laatste keer. Dokter De la Fuente en zijn mensen staan al weer klaar.
Sinds ik weet dat ik weer naar venezuela moest ben ik plat gezegd aardig naar de klote. Gelukkig neemt mijn lief weer alles op zich en heeft hij deze exercitie wederom perfect geregeld. Zelden was het zo moeilijk om onze kids achter te laten. Met name Tiesje had het erg zwaar. Gelukkig zijn ze in de goede handen van onze Meyber en Carlos.
Verdriet en angst zijn momenteel fiks aan de orde. Ik vrees dat Martijn me het ziekenhuis in zal moeten slepen. We moeten daar over een uur of 2 naar toe, om te beginnen met een MRI.Morgen gaan ze wat labtesten doen en daarna zal neem ik aan een en ander duidelijker worden. Martijn zal proberen regelmatig een berichtje te posten om jullie op de hoogte te houden.
Liefs, Lisette.
We zijn hier rond de middag aangekomen. Hopelijk is het bezoek kort en krachtig en is dit de laatste keer. Dokter De la Fuente en zijn mensen staan al weer klaar.
Sinds ik weet dat ik weer naar venezuela moest ben ik plat gezegd aardig naar de klote. Gelukkig neemt mijn lief weer alles op zich en heeft hij deze exercitie wederom perfect geregeld. Zelden was het zo moeilijk om onze kids achter te laten. Met name Tiesje had het erg zwaar. Gelukkig zijn ze in de goede handen van onze Meyber en Carlos.
Verdriet en angst zijn momenteel fiks aan de orde. Ik vrees dat Martijn me het ziekenhuis in zal moeten slepen. We moeten daar over een uur of 2 naar toe, om te beginnen met een MRI.Morgen gaan ze wat labtesten doen en daarna zal neem ik aan een en ander duidelijker worden. Martijn zal proberen regelmatig een berichtje te posten om jullie op de hoogte te houden.
Liefs, Lisette.
Abonneren op:
Posts (Atom)