Ik had via de mobiel een bericht gepost, maar dat blijkt mislukt. Vandaar de radiostilte.
Na mijn bericht van dinsdag 8 juni is het gelukkig beter gegaan. De nare drain in haar rug werd verwijderd. De radioloog heeft het (merendeel van het) resterende vocht aan de voorzijde tussen haar longen weggehaald. Het was geen pus en leek niet ontstoken. Toen de donderdag en vrijdag daarop koorts uitbleef en de resultaten van bloedonderzoek bevredigend waren, mocht Lisette dan toch eindelijk naar huis. Niet dat Lisette topfit was overigens. De infectie en het ziekenhuisverblijf hebben er behoorlijk ingehakt. Bleek, dunnetjes en erg zwak.
Daags na haar onstlag was het verjaardagsfeestje van Ties. Hij vond het geweldig en dit keer kon Lisette er dus bij zijn. Veel dank aan met name Stefanie en Liesbeth voor alle hulp bij het partijte.
Vorige week zat ik op Curacao en ik ben afgelopen zondag weer naar NL gevlogen. Samen met Meyber, onze Colombiaanse steun en toeverlaat. Ze blijft 4 weken in Nederland om te helpen. Geweldig dat ze dat wil doen. Ook moedig, als je weet dat ze doodsbang is om te vliegen.
Lisette is best wel wat opgeknapt sinds het ontslag uit het ziekenhuis, al gaat het minder snel dan je zou willen. Ze heeft nog steeds pijn in haar longen en ze hoest veel. Vrijdag gaan we naar de longarts in het AMC voor controle.
De behandeling aan de galwegen -en je zou bijna vergeten dat het daarom ging- zal naar verwachting begin juli worden voortgezet.
Martijn
vrijdag 18 juni 2010
dinsdag 8 juni 2010
van achter naar voor op de verjaardag van ties
Sinds zaterdag gaat het best redelijk met Lisette. Ze eet weer beter, heeft wat meer kleur in haar gezicht en lijkt ook wat minder pijn te hebben. Zaterdag had ze nog wel een keer hoge koorts (40+). De aanname/conclusie is dat die koorts met name werd veroorzaakt door een middel (streptokinase)dat Lisette via de drain in haar rug kreeg toegediend. Met dat middel werd geprobeerd om eventuele schotten in het vocht tussen haar longen op te lossen, om het vervolgens via de drain af te voeren. Inmiddels is besloten met dat middel te stoppen.
Ik heb de laatste dagen geen uitslagen van bloedonderzoek gezien, maar we begrijpen dat onder andere de infectiewaarden verhoogd zijn [ik weet niet of dat het gevolg is van een infectie tussen de longen en/of een reactie op de de streptokinase). Verder valt op dat Lisette bij rust een hartslag van 110 heeft. Het kan zijn dat dit te maken heeft met de drain en het vocht tussen haar longen, waardoor ze kortademig is.
De drain in haar rug produceert geen vocht meer, waarschijnlijk omdat het compartiment vocht waar die drain zit er inmiddels leeg is. Gisteren werd een CT-scan gemaakt. Vandaag wordt de uitslag besproken tussen longarts en radioloog. Daarop vooruitlopend vertelde de longarts dat de scan laat zien dat het vocht en pus achter tussen de longen inmiddels inderdaad is verdwenen. Echter, hij ziet wel vocht aan de voorzijde tussen de longen, op een plaats waar de drain niet bij kan. Mogelijk is van de oorspronkelijke hoeveelheid vocht tussen de longen een deel achter en een deel voor komen te zitten, met een schot ertussen. Het vocht en pus aan de achterzijde lijkt nu dus afgevoerd en dat gebied lijkt schoon. We denken dan ook dat de drain vandaag wordt verwijderd.
De vraag is nu wat voor vocht er aan de voorzijde zit en of en wat daaraan moet worden gedaan. Grofweg zijn er waarschijnlijk 3 mogelijkheden: het vocht wordt vanzelf weer door het lichaam opgenomen, er wordt een nieuwe drain geplaatst om ook dit vocht af te voeren, of ze gaan dit vocht operatief verwijderen.
Na het overleg tussen longarts en radioloog in de loop van vandaag horen we hopelijk wat het plan van aanpak wordt. Op dit moment valt niet te voorspellen hoe lang Lisette nog in het ziekenhuis moet blijven.
Behalve bezoek door familie en Nederlandse vrienden zijn ook de Antillen goed vertegenwoordigd. Via Mai (die na een aantal jaren Cur nu weer in NL woont en net een weekje naar Curacao was geweest) kreeg Lisette behoorlijk wat kaarten en attenties uit Curacao. Daar is ze erg blij mee.
Vandaag is Ties jarig. Lisette heeft het er moeilijk mee dat ze in het ziekenhuis ligt en niet thuis bij Ties kan zijn. Dit is nu het tweede jaar op rij dat ze zijn verjaardag mist. Vorig jaar lag Lisette op 8 juni in het ziekenhuis op Curacao met een galwegontsteking en vlogen we naar Caracas om daar te worden opgenomen. Wel ga ik vanmiddag met Ties naar het ziekenhuis. Kan Lisette Ties in elk geval een knuffel geven en feliciteren.
Dit weekend geven we een verjaardagsfeestje voor Ties in een speeltuintje in de buurt van Den Haag. Er komen wat kindjes uit de familie- en vriendenkring en ook heeft Ties wat nieuwe vriendjes en vriendinnetjes uit zijn klas uitgenodigd. Zou geweldig zijn als Lisette er dan bij zou zijn, maar daar ga ik eerlijk gezegd niet van uit.
Martijn
Ik heb de laatste dagen geen uitslagen van bloedonderzoek gezien, maar we begrijpen dat onder andere de infectiewaarden verhoogd zijn [ik weet niet of dat het gevolg is van een infectie tussen de longen en/of een reactie op de de streptokinase). Verder valt op dat Lisette bij rust een hartslag van 110 heeft. Het kan zijn dat dit te maken heeft met de drain en het vocht tussen haar longen, waardoor ze kortademig is.
De drain in haar rug produceert geen vocht meer, waarschijnlijk omdat het compartiment vocht waar die drain zit er inmiddels leeg is. Gisteren werd een CT-scan gemaakt. Vandaag wordt de uitslag besproken tussen longarts en radioloog. Daarop vooruitlopend vertelde de longarts dat de scan laat zien dat het vocht en pus achter tussen de longen inmiddels inderdaad is verdwenen. Echter, hij ziet wel vocht aan de voorzijde tussen de longen, op een plaats waar de drain niet bij kan. Mogelijk is van de oorspronkelijke hoeveelheid vocht tussen de longen een deel achter en een deel voor komen te zitten, met een schot ertussen. Het vocht en pus aan de achterzijde lijkt nu dus afgevoerd en dat gebied lijkt schoon. We denken dan ook dat de drain vandaag wordt verwijderd.
De vraag is nu wat voor vocht er aan de voorzijde zit en of en wat daaraan moet worden gedaan. Grofweg zijn er waarschijnlijk 3 mogelijkheden: het vocht wordt vanzelf weer door het lichaam opgenomen, er wordt een nieuwe drain geplaatst om ook dit vocht af te voeren, of ze gaan dit vocht operatief verwijderen.
Na het overleg tussen longarts en radioloog in de loop van vandaag horen we hopelijk wat het plan van aanpak wordt. Op dit moment valt niet te voorspellen hoe lang Lisette nog in het ziekenhuis moet blijven.
Behalve bezoek door familie en Nederlandse vrienden zijn ook de Antillen goed vertegenwoordigd. Via Mai (die na een aantal jaren Cur nu weer in NL woont en net een weekje naar Curacao was geweest) kreeg Lisette behoorlijk wat kaarten en attenties uit Curacao. Daar is ze erg blij mee.
Vandaag is Ties jarig. Lisette heeft het er moeilijk mee dat ze in het ziekenhuis ligt en niet thuis bij Ties kan zijn. Dit is nu het tweede jaar op rij dat ze zijn verjaardag mist. Vorig jaar lag Lisette op 8 juni in het ziekenhuis op Curacao met een galwegontsteking en vlogen we naar Caracas om daar te worden opgenomen. Wel ga ik vanmiddag met Ties naar het ziekenhuis. Kan Lisette Ties in elk geval een knuffel geven en feliciteren.
Dit weekend geven we een verjaardagsfeestje voor Ties in een speeltuintje in de buurt van Den Haag. Er komen wat kindjes uit de familie- en vriendenkring en ook heeft Ties wat nieuwe vriendjes en vriendinnetjes uit zijn klas uitgenodigd. Zou geweldig zijn als Lisette er dan bij zou zijn, maar daar ga ik eerlijk gezegd niet van uit.
Martijn
vrijdag 4 juni 2010
hoop en vrees
Zit op vliegveld hato te wachten op mijn vlucht. Wordt de eerste keer arkefly. Ben benieuwd...
Met lisette ging het gisteren erg slecht met veel pijn en koorts boven de 40 graden. Geloof dat de drains ook niet veel meer produceren. De zorg is dat er een of meer schotten in het vocht in/bij de longen zit, zodat ook de drain niet werkt. Die schotten bestaan uit eeb soort van bloedstolsels (fibrine?) en bij het spoelen van de drain spuiten ze behalbve een zoutoplossing ook een of ander oplosmiddel in, dat de schotten zou moeten doen verdwijnen. De hoge koorts van gisteren zou het gevolg van de onsteking kunnen zijn maar ook een reactie op het oplosmiddel. De artsen zitten er vol op (en dat is wel eens anders geweest). Vanmiddag/vanavond gaan ze weer kijken. Uit een echo eerder vandag bleek dat bij de lever alles er goed uitzag -en ook de leverwaarden zijn goed- maar dat ze geen beeld kregen van het vocht bij de longen. Ze zouden dat nu via een thoraxfoto en/of CTscan gaan doen.
Vorig weekend en dit weekend nemen jeroen en stefanie de zorg voor de kids over van mijn ouders. Die kunnen dan weer een paar dagen naar het zuiden om daar de boel op orde te houden. Ik kan morgen waarschijnlijk in het ziekenhuis slapen bij lisette op de kamer. Ze ligt nu op een andere kamer en op een andere afdeling. Haar huidige stek is F5Zuid, kamer 119.
Van stefanie (zus van lisette) hoor ik dat het vandaag iets beter lijkt te gaan. Minder pijn, minder bleek en ook weer even uit bed geweest. De hoop is dat ze vanaf nu beter zal gaan, de vrees is dat er een operatie aan haar longen in het verschiet ligt.
Het ritje op de achtbaan van hoop en vrees mag echt ophouden nu. Wat mij betreft nu een snelweg het ziekenhuis uit, bij voorkeur type Autobahn.
Martijn
Met lisette ging het gisteren erg slecht met veel pijn en koorts boven de 40 graden. Geloof dat de drains ook niet veel meer produceren. De zorg is dat er een of meer schotten in het vocht in/bij de longen zit, zodat ook de drain niet werkt. Die schotten bestaan uit eeb soort van bloedstolsels (fibrine?) en bij het spoelen van de drain spuiten ze behalbve een zoutoplossing ook een of ander oplosmiddel in, dat de schotten zou moeten doen verdwijnen. De hoge koorts van gisteren zou het gevolg van de onsteking kunnen zijn maar ook een reactie op het oplosmiddel. De artsen zitten er vol op (en dat is wel eens anders geweest). Vanmiddag/vanavond gaan ze weer kijken. Uit een echo eerder vandag bleek dat bij de lever alles er goed uitzag -en ook de leverwaarden zijn goed- maar dat ze geen beeld kregen van het vocht bij de longen. Ze zouden dat nu via een thoraxfoto en/of CTscan gaan doen.
Vorig weekend en dit weekend nemen jeroen en stefanie de zorg voor de kids over van mijn ouders. Die kunnen dan weer een paar dagen naar het zuiden om daar de boel op orde te houden. Ik kan morgen waarschijnlijk in het ziekenhuis slapen bij lisette op de kamer. Ze ligt nu op een andere kamer en op een andere afdeling. Haar huidige stek is F5Zuid, kamer 119.
Van stefanie (zus van lisette) hoor ik dat het vandaag iets beter lijkt te gaan. Minder pijn, minder bleek en ook weer even uit bed geweest. De hoop is dat ze vanaf nu beter zal gaan, de vrees is dat er een operatie aan haar longen in het verschiet ligt.
Het ritje op de achtbaan van hoop en vrees mag echt ophouden nu. Wat mij betreft nu een snelweg het ziekenhuis uit, bij voorkeur type Autobahn.
Martijn
woensdag 2 juni 2010
pijn
Op een scan bleek dat er in een holte in/bij de longen vocht en "smurrie" zit. Dat ontstoken goedje zit op een plek die niet (goed) doorbloed is met als gevolg dat de antibiotica die Lisette nu al meer dan een week krijgt, niet bij de infectie in de buurt komt en dus niet effectief is. De gedachte is dat dit de oorzaak is van de pijn van Lisette en de aanhoudende koorts in de afgelopen anderhalve week.
Ze hebben nu opnieuw een drain in/bij haar longen geplaatst, ditmaal een hele dikke. In eerste instantie probeerden die drain via de oksel te plaatsen, maar dat lukte niet. De drain is uiteindelijk in haar rug aangebracht, waar ze dus ook niet meer op kan liggen. Het plan is via die drain 3 keer per dag de holte te spoelen, in de hoop dat daarmee de viezigheid uit haar lijf gaat en Lisette weer opknapt. Ik vroeg de arts naar de kans van slagen van deze behandeling. Ze durfde zich niet aan een voorspelling te wagen. Als deze behandelmethode niet werkt, moet Lisette waarschijnlijk in de loop van de komende dagen worden geopereerd. Ze gaan dan via een incisie tussen twee ribben naar binnen om de boel schoon te maken.
Meest waarschijnlijke oorzaak van deze complicatie is de ingreep van alweer bijna 2 weken terug, toen ze de lever hebben aangeprikt om de vernauwing in haar galwegen op te rekken. Bij die exercitie is bij het terugtrekken van de naald waarschijnlijk wat gal in de buurt van haar longen achtergebleven en dat is gaan onsteken.
Ik sprak vanavond met Nelleke die bij Lisette op bezoek was. Lisette ziet er belabberd, vermagerd uit en heeft erg veel pijn, bij elke ademhaling. Ze krijgt (weer) morfine, die echter nogal snel lijkt uit te werken. Nelleke vertelde ook hoe de eerste spoeling verliep. Na inspuiten van een beetje vloeistof kwam er een halve liter troep uit de drain gespoten. Lisette verging van de pijn. Ze lag daarna lange tijd half in shock te rillen, niet in staat te praten. Arme Lisette. Alsof ze de laatste 14 maanden niet al genoeg ellende heeft gehad...
Ik probeer vrijdag weer naar Nederland te vliegen. Zie ik ook de kindjes weer. Ook die krijgen het deze periode aardig wat heftige dingen en vernaderingen voor hun kiesjes; Weg uit Curacao, opa Janno dood, in een flatje in den Haag wonen met opa Martien en oma Rina, naar een nieuwe school, mama in het ziekenhuis, en papa die er dan weer wel en dan weer niet is.
Ik probeer door de narigheid heen ook positieve ontwikkelingen te blijven zien. Voor de behandeling van het hoofdprobleem -de vernauwing- is met verwijdingsingreep van vorige week dinsdag hopelijk een goede stap gezet. Voor de complicatie -pijn, koorts, infectie- lijken ze dan toch eindelijk de oorzaak te hebben gevonden en zijn ze gericht begonnen met het verhelpen daarvan. Laat het voor de verandering nu maar eens goed gaan.
Martijn
Ze hebben nu opnieuw een drain in/bij haar longen geplaatst, ditmaal een hele dikke. In eerste instantie probeerden die drain via de oksel te plaatsen, maar dat lukte niet. De drain is uiteindelijk in haar rug aangebracht, waar ze dus ook niet meer op kan liggen. Het plan is via die drain 3 keer per dag de holte te spoelen, in de hoop dat daarmee de viezigheid uit haar lijf gaat en Lisette weer opknapt. Ik vroeg de arts naar de kans van slagen van deze behandeling. Ze durfde zich niet aan een voorspelling te wagen. Als deze behandelmethode niet werkt, moet Lisette waarschijnlijk in de loop van de komende dagen worden geopereerd. Ze gaan dan via een incisie tussen twee ribben naar binnen om de boel schoon te maken.
Meest waarschijnlijke oorzaak van deze complicatie is de ingreep van alweer bijna 2 weken terug, toen ze de lever hebben aangeprikt om de vernauwing in haar galwegen op te rekken. Bij die exercitie is bij het terugtrekken van de naald waarschijnlijk wat gal in de buurt van haar longen achtergebleven en dat is gaan onsteken.
Ik sprak vanavond met Nelleke die bij Lisette op bezoek was. Lisette ziet er belabberd, vermagerd uit en heeft erg veel pijn, bij elke ademhaling. Ze krijgt (weer) morfine, die echter nogal snel lijkt uit te werken. Nelleke vertelde ook hoe de eerste spoeling verliep. Na inspuiten van een beetje vloeistof kwam er een halve liter troep uit de drain gespoten. Lisette verging van de pijn. Ze lag daarna lange tijd half in shock te rillen, niet in staat te praten. Arme Lisette. Alsof ze de laatste 14 maanden niet al genoeg ellende heeft gehad...
Ik probeer vrijdag weer naar Nederland te vliegen. Zie ik ook de kindjes weer. Ook die krijgen het deze periode aardig wat heftige dingen en vernaderingen voor hun kiesjes; Weg uit Curacao, opa Janno dood, in een flatje in den Haag wonen met opa Martien en oma Rina, naar een nieuwe school, mama in het ziekenhuis, en papa die er dan weer wel en dan weer niet is.
Ik probeer door de narigheid heen ook positieve ontwikkelingen te blijven zien. Voor de behandeling van het hoofdprobleem -de vernauwing- is met verwijdingsingreep van vorige week dinsdag hopelijk een goede stap gezet. Voor de complicatie -pijn, koorts, infectie- lijken ze dan toch eindelijk de oorzaak te hebben gevonden en zijn ze gericht begonnen met het verhelpen daarvan. Laat het voor de verandering nu maar eens goed gaan.
Martijn
maandag 31 mei 2010
nog steeds niet goed
Vorige week dinsdag hebben ze weer een verwijdingsexercitie gedaan en 2 inwendige drains aangebracht in de galwegen. De ingreep verliep naar we begrepen goed. Overigens hebben ze dit keer niet de lever aangeprikt (zoals de eerste keer), maar een klein gaatje in de buikwand gemaakt, waar de arts in Venezuela in januari een (loos) stukje darm aan vast had gemaakt. Dat stukje darm doet dienst als een een soort tunneltje van de buikwannd naar de anastomose, zodat ze er voor dit soort ingrepen relatief makkelijk bij kunnen.
Plan was (en is?) om deze inwendige drains een aantal weken te laten zitten, om vervolgens nog een of meer van die drains erin te proppen (om een nog grotere verwijding te bewerkstelligen). Na weer een aantal weken zouden deze er dan uitgehaald worden. De hoop is dat een en ander dan voldoende groot geworden is en blijft zodat gal weer zonder problemen uit de lever kan stromen.
Daarna is het echter niet goed gegaan. Lisette kreeg weer meer pijn, koorts en oplopende waarden in het bloed die iets zeggen over de lever. Vrijdag/zaterdag bleek dat er ook vocht achter de longen zit en met een punctie hebben ze wat van dat vocht verzameld voor nadere analyse. Gisteren hebben ze een drain bij de longen aangelegd voor de afvoer van dat vocht. Een van de aannames is dat Lisette ergens in de buurt van haar longen een abces heeft. Vandaag wordt er een CT-scan gemaakt en hopelijk weten we daarna meer. Het lijkt erop dat naast de complicatie van de gallekkage waar ik vorige week wat over schreef er nog een complicatie is.
We weten op dit moment simpelweg niet hoe het staat met de oplossing van het hoofdprobleem en van de complicaties.
Ik ben sinds afgelopen donderdag weer op Curacao en afhankelijk hoe het met Lisette gaat vlieg ik eerder of later naar NL. Waarschijnlijk wordt dat dit weekend.
Martijn
Plan was (en is?) om deze inwendige drains een aantal weken te laten zitten, om vervolgens nog een of meer van die drains erin te proppen (om een nog grotere verwijding te bewerkstelligen). Na weer een aantal weken zouden deze er dan uitgehaald worden. De hoop is dat een en ander dan voldoende groot geworden is en blijft zodat gal weer zonder problemen uit de lever kan stromen.
Daarna is het echter niet goed gegaan. Lisette kreeg weer meer pijn, koorts en oplopende waarden in het bloed die iets zeggen over de lever. Vrijdag/zaterdag bleek dat er ook vocht achter de longen zit en met een punctie hebben ze wat van dat vocht verzameld voor nadere analyse. Gisteren hebben ze een drain bij de longen aangelegd voor de afvoer van dat vocht. Een van de aannames is dat Lisette ergens in de buurt van haar longen een abces heeft. Vandaag wordt er een CT-scan gemaakt en hopelijk weten we daarna meer. Het lijkt erop dat naast de complicatie van de gallekkage waar ik vorige week wat over schreef er nog een complicatie is.
We weten op dit moment simpelweg niet hoe het staat met de oplossing van het hoofdprobleem en van de complicaties.
Ik ben sinds afgelopen donderdag weer op Curacao en afhankelijk hoe het met Lisette gaat vlieg ik eerder of later naar NL. Waarschijnlijk wordt dat dit weekend.
Martijn
zondag 23 mei 2010
geen goed nieuws
Het is allemaal niet zo voorspoedig gelopen als we hadden gehoopt.
Donderdagmiddag heeft Lisette een PTC gehad (Percutane Transhepatische Cholangiografie). Dat is een ingreep door een radioloog. Daarbij is de anastomose opgerekt. Er bleek inderdaad een pittige vernauwing(stenose) waardoor de diameter van de anstomose nog maar ongeveer 1 mm was. Deze hebben ze opgerekt naar 6 mm. Er werd niet echt iets gezegd door de radioloog over het slagen van de ingreep. Hij gaf aan dat de specialisten (ik geloof de MDL-arts, de radioloog en de chirurg) dinsdag in conclaaf gaan om Lisette's geval te evalueren.
Afgelopen vrijdagochtend werd opnieuw een PTC gedaan. De donderdag aangebrachte drain zat 'te diep' en werd vervangen of veranderd. Lisette kreeg een inwendig cathether en een slangetje naar buiten de buik met een dopje erop (soort van overstort geloof ik voor het geval het inwendige catheter zou verstoppen) Lisette werd rond de middag ontslagen uit het ziekenhuis. Ze had erg veel pijn en gaf af en toe over. Op weg naar huis werd de pijn steeds heftiger -tot voorbij de pijngrens- en moest ze meerdere malen spugen. Wij dus weer terug naar het AMC waar ze opnieuw werd opgenomen (gebouw F, 7e verdieping, kamer 241). 's Avonds heeft de radioloog opnieuw naar haar gekeken. Inmiddels hangt aan het slangetje uit haar buik weer een zak waar gal in loopt (althans bruine vloeistof met een gele gloed. Af en toe lijkt de vloeistof van bruin naar bruinrood te verkleuren -wellicht dat er ook wat bloed bij zit?).
Als ik het goed begrijp denken ze dat er bij de PTC een (kleine) gallekkage is opgetreden, waarbij gal in aanraking met het buikvlies is gekomen. Dat zou de heftige pijn kunnen verklaren. Die lekkage zou kortstondig zijn geweest, dus niet voortduren. Terzijde: het woord gallekkage is voor ons een nogal beladen woord. Na de galblaasverwijdering in Curacao waarbij de chirurg zo handig was om niet alleen de galblaas te verwijderen maar ook het hoofd-galkanaal maar meteen door te snijden, trad een een giga-gallekkage op. Lisette kreeg vervolgens een hele nare, hardnekkige buikvliesontsteking. Lisette voelt zich sinds vrijdag ongeveer hetzelfde als toen en dat is geen goed teken. In de loop van vrijdag kreeg Lisette ook verhoging/koorts. Gisteren liep dat op tot 38.6 graden en uit bloedonderzoek blijkt dat bepaalde waarden (o.a. CRP is verhoogd.) Sinds gisteren krijgt Lisette antibiotica. De pijn wordt met morfine bestreden. Ze gaan nader bloedonderzoek doen en ook gaan ze haar gal nader analyseren.
Lisette begreep van de radioloog na de PTC van vrijdagochtend dat het mogelijk is dat ze de komende periode die PTC een aantal maal gaan herhalen in een poging de boel goed te verwijden. Echter hoorde ze tot haar schrik dat ook de mogelijkheid bestaat dat ze direct over zullen gaan tot een heroperatie (lees: nieuwe anastomose). Dinsdag is de medische evaluatie en naar verwachting hebben we dan woensdag of donderdag een gesprek -met de MDL-arts Dr. Rauws nemen we aan- waarin we te horen zullen krijgen wat er in het verschiet ligt. Er zit niet veel anders op dan af te wachten. Dat is niet makkelijk.
Martijn
Donderdagmiddag heeft Lisette een PTC gehad (Percutane Transhepatische Cholangiografie). Dat is een ingreep door een radioloog. Daarbij is de anastomose opgerekt. Er bleek inderdaad een pittige vernauwing(stenose) waardoor de diameter van de anstomose nog maar ongeveer 1 mm was. Deze hebben ze opgerekt naar 6 mm. Er werd niet echt iets gezegd door de radioloog over het slagen van de ingreep. Hij gaf aan dat de specialisten (ik geloof de MDL-arts, de radioloog en de chirurg) dinsdag in conclaaf gaan om Lisette's geval te evalueren.
Afgelopen vrijdagochtend werd opnieuw een PTC gedaan. De donderdag aangebrachte drain zat 'te diep' en werd vervangen of veranderd. Lisette kreeg een inwendig cathether en een slangetje naar buiten de buik met een dopje erop (soort van overstort geloof ik voor het geval het inwendige catheter zou verstoppen) Lisette werd rond de middag ontslagen uit het ziekenhuis. Ze had erg veel pijn en gaf af en toe over. Op weg naar huis werd de pijn steeds heftiger -tot voorbij de pijngrens- en moest ze meerdere malen spugen. Wij dus weer terug naar het AMC waar ze opnieuw werd opgenomen (gebouw F, 7e verdieping, kamer 241). 's Avonds heeft de radioloog opnieuw naar haar gekeken. Inmiddels hangt aan het slangetje uit haar buik weer een zak waar gal in loopt (althans bruine vloeistof met een gele gloed. Af en toe lijkt de vloeistof van bruin naar bruinrood te verkleuren -wellicht dat er ook wat bloed bij zit?).
Als ik het goed begrijp denken ze dat er bij de PTC een (kleine) gallekkage is opgetreden, waarbij gal in aanraking met het buikvlies is gekomen. Dat zou de heftige pijn kunnen verklaren. Die lekkage zou kortstondig zijn geweest, dus niet voortduren. Terzijde: het woord gallekkage is voor ons een nogal beladen woord. Na de galblaasverwijdering in Curacao waarbij de chirurg zo handig was om niet alleen de galblaas te verwijderen maar ook het hoofd-galkanaal maar meteen door te snijden, trad een een giga-gallekkage op. Lisette kreeg vervolgens een hele nare, hardnekkige buikvliesontsteking. Lisette voelt zich sinds vrijdag ongeveer hetzelfde als toen en dat is geen goed teken. In de loop van vrijdag kreeg Lisette ook verhoging/koorts. Gisteren liep dat op tot 38.6 graden en uit bloedonderzoek blijkt dat bepaalde waarden (o.a. CRP is verhoogd.) Sinds gisteren krijgt Lisette antibiotica. De pijn wordt met morfine bestreden. Ze gaan nader bloedonderzoek doen en ook gaan ze haar gal nader analyseren.
Lisette begreep van de radioloog na de PTC van vrijdagochtend dat het mogelijk is dat ze de komende periode die PTC een aantal maal gaan herhalen in een poging de boel goed te verwijden. Echter hoorde ze tot haar schrik dat ook de mogelijkheid bestaat dat ze direct over zullen gaan tot een heroperatie (lees: nieuwe anastomose). Dinsdag is de medische evaluatie en naar verwachting hebben we dan woensdag of donderdag een gesprek -met de MDL-arts Dr. Rauws nemen we aan- waarin we te horen zullen krijgen wat er in het verschiet ligt. Er zit niet veel anders op dan af te wachten. Dat is niet makkelijk.
Martijn
donderdag 13 mei 2010
20 mei D-day
Lisette wordt donderdag 20 mei geopereerd in het AMC.
Zoals ik eerder blogde, is de verwachting dat ze aansluitend 1 a 2 nachten in het ziekenhuis zal blijven (AMC in Amsterdam of Bronovo in Den Haag) en nadien een betrekkelijk lange periode 2 drains zal houden. Dat zou zomaar een week of 6 kunnen zijn -maar het kan ook korter of langer worden. Ik geloof dat de reden van het achterlaten van de drains (onder andere) is om te voorkomen dat na de verwijding er (direct)weer een vernauwing optreedt. Zolang de drains erin zitten, kan de boel niet te nauw worden en hoe langer de drains erin zitten, hoe groter de kans dat de verwijding structureel zal zijn.
We hebben inmiddels een appartement geregeld en zijn bezig om hulp in te huren. Lisette heeft zaterdag een gesprek heeft met een kandidaat au pair. We gaan ook voor Ties en Fiene een schooltje zoeken waar ze tijdelijk terecht kunnen.
Ik ben sinds gisteren op Curacao. Woensdag de 19e ben ik weer in NL. Als alles goed verloopt, vertrek ik dan rond de 25e weer terug naar Curacao, om vervolgens afwisselend in NL en NA te zijn.
Martijn
Zoals ik eerder blogde, is de verwachting dat ze aansluitend 1 a 2 nachten in het ziekenhuis zal blijven (AMC in Amsterdam of Bronovo in Den Haag) en nadien een betrekkelijk lange periode 2 drains zal houden. Dat zou zomaar een week of 6 kunnen zijn -maar het kan ook korter of langer worden. Ik geloof dat de reden van het achterlaten van de drains (onder andere) is om te voorkomen dat na de verwijding er (direct)weer een vernauwing optreedt. Zolang de drains erin zitten, kan de boel niet te nauw worden en hoe langer de drains erin zitten, hoe groter de kans dat de verwijding structureel zal zijn.
We hebben inmiddels een appartement geregeld en zijn bezig om hulp in te huren. Lisette heeft zaterdag een gesprek heeft met een kandidaat au pair. We gaan ook voor Ties en Fiene een schooltje zoeken waar ze tijdelijk terecht kunnen.
Ik ben sinds gisteren op Curacao. Woensdag de 19e ben ik weer in NL. Als alles goed verloopt, vertrek ik dan rond de 25e weer terug naar Curacao, om vervolgens afwisselend in NL en NA te zijn.
Martijn
donderdag 6 mei 2010
licht aan het einde van de tunnel
Lisette heeft gisteren een MRI gehad en nader bloedonderzoek. Vandaag hebben we een bespreking gehad met de behandeld specialist in het AMC, dr. Rauws.
Het was een positief gesprek. Op de MRI ziet alles er goed uit. De klachten van Lisette -pijn en met regelmaat verhoogde leverwaarden/cholangitis- is dat er ergens een vernauwing en mogelijk een galsteentje zit. Ze gaan nu via de buikwand de galwegen in de lever in -de linker en de rechter- om de boel te verwijden. Ze hoeven daarvoor gelukking niet (voor de 5e keer) haar buik weer helemaal open te snijden. 2 kleine gaatjes zouden moeten volstaan. Bij de ingreep brengen ze 2 drains aan, die zullen blijven zitten zolang dat nodig is. Dat kan enkele weken tot enkele maanden zijn.
In januari hebben ze in Venezuela ook een verwijding geprobeerd en die is toen maar deels gelukt, omdat ze maar bij een van de galwegen konden komen. Overigens deden ze dat in Venezuela met een volledige buikoperatie en vanuit de darm, via de anastomose, de galwegen in de lever in. De ingreep die ze nu in NL willen doen is omgekeerd; namelijk via de galwegen in de lever, door de anastomose de darm in.
Hoewel er geen garanties zijn, is dr. Rauws optimistisch over de kans van slagen van de ingreep. Deze zal in het AMC worden gedaan, maar omdat er daar een tekort aan bedden is, zal Lisette daarna naar het Bronovo ziekenhuis in Den Haag gaan. Als het goed is hoeft ze daar maar kort te blijven (1 a 2 dagen?).
Zolang de drains er zijn, zullen Lisette en de kinderen hier blijven, voor de nazorg/controle/verwijdering van die drains. Ik ben van plan om kort na de ingreep -mits die goed verloopt- weer terug naar Curacao te gaan.
Groet,
Martijn
PS Dr. Rauws ziet vaak patiënten met complicaties na een galblaasverwijdering -ik geloof dat dit een bijzonder specialisme van hem is. Ik krijg van hem de indruk dat het geval van Lisette (tot nu toe) een worst case scenario is. Alles wat mis kan gaan, is in het geval van Lisette ook misgegaan [de chirurg heeft met zijn electrische snijmes op de verkeerde plaats gezeten en de nazorg was laks waardoor veel te laat werd ontdekt dat er een gallekkage was]. De gevolgen hiervan zijn buitengewoon zwaar geweest [Lisette heeft nu al meer dan een jaar problemen met de galafvoer en heftige pijn en kan om die reden niet normaal functioneren]. Daar is het laatste nog niet over gezegd en geschreven, want we gaan daar werk van maken. Maar goed, belangrijker is dat met de geplande ingreep hier in NL er hopelijk een eind aan deze narigheid gaat komen.
Het was een positief gesprek. Op de MRI ziet alles er goed uit. De klachten van Lisette -pijn en met regelmaat verhoogde leverwaarden/cholangitis- is dat er ergens een vernauwing en mogelijk een galsteentje zit. Ze gaan nu via de buikwand de galwegen in de lever in -de linker en de rechter- om de boel te verwijden. Ze hoeven daarvoor gelukking niet (voor de 5e keer) haar buik weer helemaal open te snijden. 2 kleine gaatjes zouden moeten volstaan. Bij de ingreep brengen ze 2 drains aan, die zullen blijven zitten zolang dat nodig is. Dat kan enkele weken tot enkele maanden zijn.
In januari hebben ze in Venezuela ook een verwijding geprobeerd en die is toen maar deels gelukt, omdat ze maar bij een van de galwegen konden komen. Overigens deden ze dat in Venezuela met een volledige buikoperatie en vanuit de darm, via de anastomose, de galwegen in de lever in. De ingreep die ze nu in NL willen doen is omgekeerd; namelijk via de galwegen in de lever, door de anastomose de darm in.
Hoewel er geen garanties zijn, is dr. Rauws optimistisch over de kans van slagen van de ingreep. Deze zal in het AMC worden gedaan, maar omdat er daar een tekort aan bedden is, zal Lisette daarna naar het Bronovo ziekenhuis in Den Haag gaan. Als het goed is hoeft ze daar maar kort te blijven (1 a 2 dagen?).
Zolang de drains er zijn, zullen Lisette en de kinderen hier blijven, voor de nazorg/controle/verwijdering van die drains. Ik ben van plan om kort na de ingreep -mits die goed verloopt- weer terug naar Curacao te gaan.
Groet,
Martijn
PS Dr. Rauws ziet vaak patiënten met complicaties na een galblaasverwijdering -ik geloof dat dit een bijzonder specialisme van hem is. Ik krijg van hem de indruk dat het geval van Lisette (tot nu toe) een worst case scenario is. Alles wat mis kan gaan, is in het geval van Lisette ook misgegaan [de chirurg heeft met zijn electrische snijmes op de verkeerde plaats gezeten en de nazorg was laks waardoor veel te laat werd ontdekt dat er een gallekkage was]. De gevolgen hiervan zijn buitengewoon zwaar geweest [Lisette heeft nu al meer dan een jaar problemen met de galafvoer en heftige pijn en kan om die reden niet normaal functioneren]. Daar is het laatste nog niet over gezegd en geschreven, want we gaan daar werk van maken. Maar goed, belangrijker is dat met de geplande ingreep hier in NL er hopelijk een eind aan deze narigheid gaat komen.
maandag 3 mei 2010
ellende
Daar zijn we weer...
Na de operatie in januari zijn de klachten niet verdwenen. Lisette blijft last houden van een bijna continue, zeurende pijn rechts in haar buik. De pijn lijkt eerder toe- dan af te nemen. Om die reden zijn Lisette, de kidz en ik op 19 april naar Nederland gevlogen voor onderzoek in het AMC in Amsterdam. Vorige week dinsdag hebben we een eerste gesprek gehad met de specialist (Dr. Rauws) en is er bloed afgenomen. Haar waardes waren toen normaal. Woensdag as. heeft Lisette een MRI en hopelijk dat er kort daarna meer duidelijkheid komt over de medische situatie en verdere behandeling.
Lisette heeft gisteren voor het eerst in langere tijd een heftige pijnaanval gehad. Nieuw bloedonderzoek in de EHBO van het AMC wees uit dat bepaalde leverwaardes te hoog zijn. Dat wijst erop dat (opnieuw) er een vernauwing/verstopping van de galwegen was/is. Ze denken aan een (beginnende) galwegontsteking (cholangitis). Morgen of overmorgen zitten we weer bij de specialist. Indien Lisette koorts krijgt, bestaat de kans dat ze moet worden opgenomen. Lisette is nu weer in Den Haag.
Ons verblijf hier is droevig. Vorige week is de vader van Lisette onverwachts overleden. Hij is afgelopen zaterdag gecremeerd.
Martijn
Na de operatie in januari zijn de klachten niet verdwenen. Lisette blijft last houden van een bijna continue, zeurende pijn rechts in haar buik. De pijn lijkt eerder toe- dan af te nemen. Om die reden zijn Lisette, de kidz en ik op 19 april naar Nederland gevlogen voor onderzoek in het AMC in Amsterdam. Vorige week dinsdag hebben we een eerste gesprek gehad met de specialist (Dr. Rauws) en is er bloed afgenomen. Haar waardes waren toen normaal. Woensdag as. heeft Lisette een MRI en hopelijk dat er kort daarna meer duidelijkheid komt over de medische situatie en verdere behandeling.
Lisette heeft gisteren voor het eerst in langere tijd een heftige pijnaanval gehad. Nieuw bloedonderzoek in de EHBO van het AMC wees uit dat bepaalde leverwaardes te hoog zijn. Dat wijst erop dat (opnieuw) er een vernauwing/verstopping van de galwegen was/is. Ze denken aan een (beginnende) galwegontsteking (cholangitis). Morgen of overmorgen zitten we weer bij de specialist. Indien Lisette koorts krijgt, bestaat de kans dat ze moet worden opgenomen. Lisette is nu weer in Den Haag.
Ons verblijf hier is droevig. Vorige week is de vader van Lisette onverwachts overleden. Hij is afgelopen zaterdag gecremeerd.
Martijn
woensdag 3 februari 2010
lisette naar huis
Goed nieuws: Lisette mag weg uit Caracas en komt vanavond met haar moeder weer terug naar Curacao.
Vanochtend had ze bloedonderzoek. Uitslag daarvan is dat van de 3 te hoge en stijgende leverwaardes er nu 2 (ALAT, ASAT) aan het dalen zijn en dat gaat dus de goede kant op. De derde waarde (AF)is wel weer verder gestegen en dat is niet goed. De artsen weten niet precies waarom dat zo is en weten (dus) ook niet hoe dat op te lossen. In elk geval zien ze geen medische noodzaak om te opereren en vinden dat ook niet wenselijk zo snel na de operatie van 11 dagen geleden.
Op Curacao zal Lisette wekelijks bloedonderzoek hebben om de verdere ontwikkeling te monitoren. Afhankelijk van de resultaten daarvan en hoe Lisette zich voelt (pijn etc.) zal blijken of een nadere ingreep nodig zal zijn.
Weg mogen uit Caracas heeft iets dubbels; aan de ene kant de blijheid naar huis te mogen en de kinderen weer te zien maar aan de andere kant de teleurstelling dat de onzekerheid voortduurt met de de angst binnenkort toch weer weg te moeten.
Op dit moment overheerst bij mij de vreugde dat ze naar huis komt. Daarna zien we wel weer verder.
Martijn
Vanochtend had ze bloedonderzoek. Uitslag daarvan is dat van de 3 te hoge en stijgende leverwaardes er nu 2 (ALAT, ASAT) aan het dalen zijn en dat gaat dus de goede kant op. De derde waarde (AF)is wel weer verder gestegen en dat is niet goed. De artsen weten niet precies waarom dat zo is en weten (dus) ook niet hoe dat op te lossen. In elk geval zien ze geen medische noodzaak om te opereren en vinden dat ook niet wenselijk zo snel na de operatie van 11 dagen geleden.
Op Curacao zal Lisette wekelijks bloedonderzoek hebben om de verdere ontwikkeling te monitoren. Afhankelijk van de resultaten daarvan en hoe Lisette zich voelt (pijn etc.) zal blijken of een nadere ingreep nodig zal zijn.
Weg mogen uit Caracas heeft iets dubbels; aan de ene kant de blijheid naar huis te mogen en de kinderen weer te zien maar aan de andere kant de teleurstelling dat de onzekerheid voortduurt met de de angst binnenkort toch weer weg te moeten.
Op dit moment overheerst bij mij de vreugde dat ze naar huis komt. Daarna zien we wel weer verder.
Martijn
zondag 31 januari 2010
onzekerheid
De bloeduitslagen van gisteren lieten zien dat de leverwaardes (AF en 2 anderen (enzymen?) ALAT en ASAT (?)) Wederom licht gestegen zijn en dat is niet goed. Bilirubine was overigens onverminderd goed. De artsen kunnen de verhoging niet verklaren en weten dus ook niet wat ze er aan kunnen doen. Wederom wordt gekozen voor afwachtend beleid.Het is zeer onwaarschijnlijk dat de verwijding van de anastomose uit zichzelf,in zo'n korte tijd, weer verminderd is. Mogelijk -maar dit is pure speculatie- houden de verhoogde leverwaardes verband met de medicatie die lisette kreeg. Overigens heeft ze sinds eergisteren geen medicatie meer en is de drain verwijderd. Behoudens noodgevallen willen ze de eerste 6 weken sowieso niet opnieuw haar buik in, vanwege de perforatie van de afgelopen ingreep. Omdat ze ook geen concrete actie kunnen nemen, en voor het overige het naar omstandigheden redelijk gaat met lisette, is ze uit het ziekenhuis ontslagen. Mochten de leverwaardes na verloop van tijd niet omlaag gaan dan volgt waarschijnlijk een nieuwe operatie.
We zitten nu in een hotel. Maandag moet lisette terug naar het ziekenhuis om de hechtingen te verwijderen en woensdagochtend volgt opnieuw een bloedtest. Ze gaan dan ook opnieuw een MRI doen. Afhankelijk van de uitkomsten zal lisette dan wel of niet het groene licht krijgen om terug te gaan naar Curacao.Lisette baalt, op zijn zachts gezegd, enorm van de verdere onzekerheid en is erg verdrietig.
Ik vlieg vanavond terug naar curacao om vanaf morgen in plaats van vanuit een hotel weer gewoon vanuit kantoor te werken. De moeder van Lisette blijft hier bij lisette.
Martijn
We zitten nu in een hotel. Maandag moet lisette terug naar het ziekenhuis om de hechtingen te verwijderen en woensdagochtend volgt opnieuw een bloedtest. Ze gaan dan ook opnieuw een MRI doen. Afhankelijk van de uitkomsten zal lisette dan wel of niet het groene licht krijgen om terug te gaan naar Curacao.Lisette baalt, op zijn zachts gezegd, enorm van de verdere onzekerheid en is erg verdrietig.
Ik vlieg vanavond terug naar curacao om vanaf morgen in plaats van vanuit een hotel weer gewoon vanuit kantoor te werken. De moeder van Lisette blijft hier bij lisette.
Martijn
vrijdag 29 januari 2010
spannende tijden
Compadres,
Sinds de operatie is Lisette aan de beterende had. Echter, gisteren bleek bij een bloedtest dat bepaalde leverwaardes (o.a. AF) gestegen waren en dat is niet goed. Het is onduidelijk wat de oorzaak van die stijging is. Vooralsnog houden we het maar op gewoon een fluctuatie en niet een uiting van een onderliggend probleem. Lisette was verdrietig door die uitslag, maar wist zich redelijk snel te herpakken. We weten uit ervaring inmiddels dat dit proces er een is van ups en downs en net zoals we niet meteen juichen bij goed nieuws, zijn we ook niet totaal de weg kwijt bij als het nieuws minder is. Frustrerend is het wel. Met name voor Lisette die niet kan wachten om de kinderen weer te zien. Ik geloof dat ze het missen van de kinderen misschien nog wel erger vindt dan het medische gedoe.
Morgen krijgt ze opnieuw een bloedtest en dan hebben we hopelijk de stijgende lijn -dalende leverwaardes- weer te pakken. Spannend dus. Als het meezit, mag Lisette dit weekend uit het ziekenhuis naar een hotel. Ze blijft wel onder behandeling en controle en moet dan 1 of 2 keer per dag naar het ziekenhuis. Ik verwacht dat de rij nietjes in haar buik maandag of dinsdag verwijderd wordt en als alles dan goed is, zou Lisette Lisette woensdag terug naar Curacao mogen.
Ik vlieg overmorgen terug naar huis en de moeder van lisette blijft hier bij haar.
De protesten hier gaan (niet) vrolijk door. De reactie van de overheid neemt in heftigheid toe, in woord en daad. Naast waterkanonnen, knuppels en traangas, wordt inmiddels gebruik gemaakt van rubber kogels. Ook zag ik een foto in de krant van oproerpolitie, uitgerust met een metalen ketting met aan het einde wat extra gewicht, soort van middeleeuws wapentuig. Chavez was ook gisteren een paar uur op alle (resterende) zenders aan het woord en kondigde aan het leger te gaan inzetten naast of in plaats van de oproerpolitie (die hij kennelijk te soft vindt). Ook dreigde hij dat als de protesten niet ophouden, hij niet zal schromen 'de revolutie te verdiepen' en 'drastische maatregelen' te nemen. Ik weet niet precies was hij bedoelt, maar het belooft niet veel goeds.
Venezuela is niet alleen in de ban van de protesten, maar ook van het honkbal. In de nationale world series strijden de Caracas Leones tegen de Valencia Magellanes om de titel. Het is reuze spannend en het staat 3-3 in de 'best of 7' reeks. De beslissende wedstrijd is vanavond. Ik zat gisteravond tijdens wedstrijd 6 -die door de Leones werd gewonnen- in een restaurant. Er stonden grote TV-schermen, het was erg druk en elke slag, misser, vangbal, score werd met enorm gejuich en gejoel begroet. Leek een beetje op 'oranjekoorts', maar dan zonder oranje en met opvallend veel kleine, drukke mensen.
Lisette heeft onverwacht bezoek gehad. De la Fuente kwam met een gerolstoelde Venezolaanse man haar kamer op met in hun gevolg wat gewapend volk. Het bleek de politieke figuur te zijn die begin januari op dezelfde dag als lisette in het ziekenhuis werd opgenomen, aan flarden geschoten. De la Fuente is ook zijn chirurg en we vragen hem af en toe hoe het met die kerel gaat. De man was meer dood dan levend, maar na(vooralsnog)15(!) operaties op dit moment weer meer levend dan dood. Een van zijn (spoed)operaties was overigens precies tijdens de operatie van Lisette en ik begreep van De la Fuente dat hij, pendelend tussen twee operatiekamers, beide ingrepen min of meer gelijktijdig heeft gedaan. Hoewel Lisette en de collega-patient maar weinig woorden hebben gewisseld, was lisette toch erg opgetogen na die ontmoeting, nu het erop lijkt dat hij het waarschijnlijk toch gaat redden. Vergeleken bij zijn medische narigheid vallen de problemen van Lisette eigenlijk allemaal nog wel mee. Alles is relatief!
Martijn
Sinds de operatie is Lisette aan de beterende had. Echter, gisteren bleek bij een bloedtest dat bepaalde leverwaardes (o.a. AF) gestegen waren en dat is niet goed. Het is onduidelijk wat de oorzaak van die stijging is. Vooralsnog houden we het maar op gewoon een fluctuatie en niet een uiting van een onderliggend probleem. Lisette was verdrietig door die uitslag, maar wist zich redelijk snel te herpakken. We weten uit ervaring inmiddels dat dit proces er een is van ups en downs en net zoals we niet meteen juichen bij goed nieuws, zijn we ook niet totaal de weg kwijt bij als het nieuws minder is. Frustrerend is het wel. Met name voor Lisette die niet kan wachten om de kinderen weer te zien. Ik geloof dat ze het missen van de kinderen misschien nog wel erger vindt dan het medische gedoe.
Morgen krijgt ze opnieuw een bloedtest en dan hebben we hopelijk de stijgende lijn -dalende leverwaardes- weer te pakken. Spannend dus. Als het meezit, mag Lisette dit weekend uit het ziekenhuis naar een hotel. Ze blijft wel onder behandeling en controle en moet dan 1 of 2 keer per dag naar het ziekenhuis. Ik verwacht dat de rij nietjes in haar buik maandag of dinsdag verwijderd wordt en als alles dan goed is, zou Lisette Lisette woensdag terug naar Curacao mogen.
Ik vlieg overmorgen terug naar huis en de moeder van lisette blijft hier bij haar.
De protesten hier gaan (niet) vrolijk door. De reactie van de overheid neemt in heftigheid toe, in woord en daad. Naast waterkanonnen, knuppels en traangas, wordt inmiddels gebruik gemaakt van rubber kogels. Ook zag ik een foto in de krant van oproerpolitie, uitgerust met een metalen ketting met aan het einde wat extra gewicht, soort van middeleeuws wapentuig. Chavez was ook gisteren een paar uur op alle (resterende) zenders aan het woord en kondigde aan het leger te gaan inzetten naast of in plaats van de oproerpolitie (die hij kennelijk te soft vindt). Ook dreigde hij dat als de protesten niet ophouden, hij niet zal schromen 'de revolutie te verdiepen' en 'drastische maatregelen' te nemen. Ik weet niet precies was hij bedoelt, maar het belooft niet veel goeds.
Venezuela is niet alleen in de ban van de protesten, maar ook van het honkbal. In de nationale world series strijden de Caracas Leones tegen de Valencia Magellanes om de titel. Het is reuze spannend en het staat 3-3 in de 'best of 7' reeks. De beslissende wedstrijd is vanavond. Ik zat gisteravond tijdens wedstrijd 6 -die door de Leones werd gewonnen- in een restaurant. Er stonden grote TV-schermen, het was erg druk en elke slag, misser, vangbal, score werd met enorm gejuich en gejoel begroet. Leek een beetje op 'oranjekoorts', maar dan zonder oranje en met opvallend veel kleine, drukke mensen.
Lisette heeft onverwacht bezoek gehad. De la Fuente kwam met een gerolstoelde Venezolaanse man haar kamer op met in hun gevolg wat gewapend volk. Het bleek de politieke figuur te zijn die begin januari op dezelfde dag als lisette in het ziekenhuis werd opgenomen, aan flarden geschoten. De la Fuente is ook zijn chirurg en we vragen hem af en toe hoe het met die kerel gaat. De man was meer dood dan levend, maar na(vooralsnog)15(!) operaties op dit moment weer meer levend dan dood. Een van zijn (spoed)operaties was overigens precies tijdens de operatie van Lisette en ik begreep van De la Fuente dat hij, pendelend tussen twee operatiekamers, beide ingrepen min of meer gelijktijdig heeft gedaan. Hoewel Lisette en de collega-patient maar weinig woorden hebben gewisseld, was lisette toch erg opgetogen na die ontmoeting, nu het erop lijkt dat hij het waarschijnlijk toch gaat redden. Vergeleken bij zijn medische narigheid vallen de problemen van Lisette eigenlijk allemaal nog wel mee. Alles is relatief!
Martijn
dinsdag 26 januari 2010
Vooruitgang
Sinds mijn laatste blog gaat het stapje voor stapje steeds beter met Lisette. Wel is ze flink misselijk geweest, maar dat is geloof ik een bekend bijverschijnsel na narcose.
Ze hebben maandag de toediening van pijnmedicatie gestaakt met de bedoeling dat Lisette pijn zou ervaren. Niet uit sadisme, maar zodat ze de artsen kon vertellen wat voor pijn ze voelde en waar. Volgens mij willen ze met name weten of Lisette nog steeds dezelfde soort pijn ervaart als voor de operatie. Punt alleen is dat Lisette zoveel pijn had dat ze niet met zekerheid kon zeggen of ze nu wel of niet ook dezelfde pijn had die ze eerst had. Ze hebben haar vervolgens weer aan de pijnstilling gezet. Een of ander draagbaar apparaat, een SAP. Volgens mij krijgt ze een relatief lage dosis.
De drain produceerde de eerste dag na de operatie nog aardig wat roze-rood vocht -geen gal!- maar daarna bijna niets meer. Dat is positief.
Hoewel niet zonder pijn, is Lisette redelijk mobiel. Ze kan zonder hulp uit bed, lopen en douchen.
Uit een labtest van gisteren bleken de leverwaardes drastisch gedaald en de artsen vertelden Lisette dat te zien als een bevestiging dat de operatie is geslaagd. Ik was niet bij dat gesprek -zat te werken in het hotel- en begrijp niet helemaal dat ze die dalende leverwaardes koppelen aan de operatie, omdat Lisette sinds we hier zijn ook weer antibiotica krijgt en volgens mij de lagere leverwaardes ook daarmee verklaard zouden kunnen worden. Ik zal dat vandaag aan De la Fuente voorleggen.
Indien het herstel van Lisette voorpoedig blijft verlopen, gaat op korte termijn het infuus eraf en mag ze het ziekenhuis uit. Ze mag dan naar het hotel, maar blijft wel onder controle. Als een dag of 8 na de operatie -ik kom dan uit op aanstaande zondag- de ritssluiting in haar buik wordt verwijderd en haar verdere toestand goed is, mogen we naar huis. We hebben iets te vaak tegenslagen gehad om in jubelstemming te zijn, maar zijn toch wel erg blij.
Caracas is behoorlijk chaotisch sinds zondag. Na de sluiting van de TV-zender RCTV afgelopen weekend, zijn er elke dag vrij massale protesten geweest, met name door studenten. Overigens niet alleen in Caracas, maar in heel Venezuela . In Merida zijn bij demonstratie 2 mensen omgekomen, maar -en dat zegt veel over de toestand in dit land- het is niet helemaal duidelijk of ze door toedoen van de politie of een gewapende bende aan hun eind zijn gekomen. De slogan van de demonstranten tegen Chavez is '1, 2, 3, tas ponchao!'. Die term komt uit het hier immens populaire honkbal -de finalewedstrijden van de nationale competitie worden deze dagen gespeeld- en betekent hetzelfde als in het Engels '3 strikes and you're out'. Chavez opzouten dus.
Op zich een goede zaak dat er wordt gedemonstreerd, maar het is ook wel hinderlijk. Zo heb ik eergisteren voor een ritje dat normaal 15 minuten duurt, een paar uur in een taxi gezeten, omdat demonstranten allerlei kruispunten hadden bezet en het altijd al heftige verkeer totaal vast kwam te zitten. Uiteindelijk werden de demonstranten door de oproerpolitie met waterkanonnen, knuppels en traangas verdreven. Had daar wat gemengde gevoelens over. Begrijp me niet verkeerd, ik ben het volledig eens met de demonstraties, maar om daarvoor nou een halve dag in een (steeds meer naar traangas meurende) taxi te moeten zitten...
Ik geloof niet dat de protesten tot nu toe veel indruk maken op Chavez. Hij heeft de uitvoerende, wetgevende en -naar men zegt- rechterlijke macht en daarnaast ook de politie en het leger tot zijn beschikking. Wel is opvallend dat eergisteren de vice-president, tevens minster van defensie, is opgestapt vawege 'persoonlijke redenen'. Volgens de overheid is er niets aan de hand maar local gossip zegt dat de reden voor het opstappen van de vice-president een conflict tussen hem en Chavez is.
Chavez was natuurlijk ook de laatste dagen veelvuldig op TV en hekelde de 'fascistische oppositie' en landen als de VS en Frankrijk die zich publiekelijk tegen de sluiting van RCTV hebben uitgesproken. Zijn redenering is vrij simpel. Venezuela is een rechtsstaat en de wet op grond waarvan RCTV is gesloten -met de welluidende naam (letterlijk vertaald) 'De Wet op de Sociale Verantwoordelijkheid op Radio en Televsie'- moet worden nageleefd. Volgens Chavez is het niet uitzenden van zijn redevoeringen sociaal onverantwoordelijk en (dus) in strijd met de wet. Hij interpeteert die wet daarbij wel erg ruim en vergeet gemakshalve dat de Venezolaanse grondwet de vrijheid van meningsuiting waarborgt en dat deze wet, althans het besluit RCTV te sluiten, daarmee in strijd is.
De aanleiding voor de demonstraties is de sluiting van een TV-zender, maar ik denk dat ze niet los gezien kunnen worden van de onvrede onder een groot deel van de bevolking. Na 10 jaar Chavez is er nog steeds erg veel armoede, zijn er water- en stroomtekorten, grote problemen met de veiligheid, enorme inflatie en vrij recent (weer) een stevige devaluatie van de Bolivar 'fuerte'. Je zou denken dat het steeds moelijker wordt voor Chavez om met droge ogen te blijven betogen dat zijn Bolivariaanse revolutie een doorslaand succes is, maar dat ziet Senor Presidente heel anders. Zijn (eeuwige?) revolutie is nodig en goed voor Venezuela en alle problemen zijn de schuld van boze krachten, te weten kapitalistische landverraders en de VS. Ben benieuwd of de demonstraties zullen verhevigen of zullen weg-ebben...
Martijn
Ze hebben maandag de toediening van pijnmedicatie gestaakt met de bedoeling dat Lisette pijn zou ervaren. Niet uit sadisme, maar zodat ze de artsen kon vertellen wat voor pijn ze voelde en waar. Volgens mij willen ze met name weten of Lisette nog steeds dezelfde soort pijn ervaart als voor de operatie. Punt alleen is dat Lisette zoveel pijn had dat ze niet met zekerheid kon zeggen of ze nu wel of niet ook dezelfde pijn had die ze eerst had. Ze hebben haar vervolgens weer aan de pijnstilling gezet. Een of ander draagbaar apparaat, een SAP. Volgens mij krijgt ze een relatief lage dosis.
De drain produceerde de eerste dag na de operatie nog aardig wat roze-rood vocht -geen gal!- maar daarna bijna niets meer. Dat is positief.
Hoewel niet zonder pijn, is Lisette redelijk mobiel. Ze kan zonder hulp uit bed, lopen en douchen.
Uit een labtest van gisteren bleken de leverwaardes drastisch gedaald en de artsen vertelden Lisette dat te zien als een bevestiging dat de operatie is geslaagd. Ik was niet bij dat gesprek -zat te werken in het hotel- en begrijp niet helemaal dat ze die dalende leverwaardes koppelen aan de operatie, omdat Lisette sinds we hier zijn ook weer antibiotica krijgt en volgens mij de lagere leverwaardes ook daarmee verklaard zouden kunnen worden. Ik zal dat vandaag aan De la Fuente voorleggen.
Indien het herstel van Lisette voorpoedig blijft verlopen, gaat op korte termijn het infuus eraf en mag ze het ziekenhuis uit. Ze mag dan naar het hotel, maar blijft wel onder controle. Als een dag of 8 na de operatie -ik kom dan uit op aanstaande zondag- de ritssluiting in haar buik wordt verwijderd en haar verdere toestand goed is, mogen we naar huis. We hebben iets te vaak tegenslagen gehad om in jubelstemming te zijn, maar zijn toch wel erg blij.
Caracas is behoorlijk chaotisch sinds zondag. Na de sluiting van de TV-zender RCTV afgelopen weekend, zijn er elke dag vrij massale protesten geweest, met name door studenten. Overigens niet alleen in Caracas, maar in heel Venezuela . In Merida zijn bij demonstratie 2 mensen omgekomen, maar -en dat zegt veel over de toestand in dit land- het is niet helemaal duidelijk of ze door toedoen van de politie of een gewapende bende aan hun eind zijn gekomen. De slogan van de demonstranten tegen Chavez is '1, 2, 3, tas ponchao!'. Die term komt uit het hier immens populaire honkbal -de finalewedstrijden van de nationale competitie worden deze dagen gespeeld- en betekent hetzelfde als in het Engels '3 strikes and you're out'. Chavez opzouten dus.
Op zich een goede zaak dat er wordt gedemonstreerd, maar het is ook wel hinderlijk. Zo heb ik eergisteren voor een ritje dat normaal 15 minuten duurt, een paar uur in een taxi gezeten, omdat demonstranten allerlei kruispunten hadden bezet en het altijd al heftige verkeer totaal vast kwam te zitten. Uiteindelijk werden de demonstranten door de oproerpolitie met waterkanonnen, knuppels en traangas verdreven. Had daar wat gemengde gevoelens over. Begrijp me niet verkeerd, ik ben het volledig eens met de demonstraties, maar om daarvoor nou een halve dag in een (steeds meer naar traangas meurende) taxi te moeten zitten...
Ik geloof niet dat de protesten tot nu toe veel indruk maken op Chavez. Hij heeft de uitvoerende, wetgevende en -naar men zegt- rechterlijke macht en daarnaast ook de politie en het leger tot zijn beschikking. Wel is opvallend dat eergisteren de vice-president, tevens minster van defensie, is opgestapt vawege 'persoonlijke redenen'. Volgens de overheid is er niets aan de hand maar local gossip zegt dat de reden voor het opstappen van de vice-president een conflict tussen hem en Chavez is.
Chavez was natuurlijk ook de laatste dagen veelvuldig op TV en hekelde de 'fascistische oppositie' en landen als de VS en Frankrijk die zich publiekelijk tegen de sluiting van RCTV hebben uitgesproken. Zijn redenering is vrij simpel. Venezuela is een rechtsstaat en de wet op grond waarvan RCTV is gesloten -met de welluidende naam (letterlijk vertaald) 'De Wet op de Sociale Verantwoordelijkheid op Radio en Televsie'- moet worden nageleefd. Volgens Chavez is het niet uitzenden van zijn redevoeringen sociaal onverantwoordelijk en (dus) in strijd met de wet. Hij interpeteert die wet daarbij wel erg ruim en vergeet gemakshalve dat de Venezolaanse grondwet de vrijheid van meningsuiting waarborgt en dat deze wet, althans het besluit RCTV te sluiten, daarmee in strijd is.
De aanleiding voor de demonstraties is de sluiting van een TV-zender, maar ik denk dat ze niet los gezien kunnen worden van de onvrede onder een groot deel van de bevolking. Na 10 jaar Chavez is er nog steeds erg veel armoede, zijn er water- en stroomtekorten, grote problemen met de veiligheid, enorme inflatie en vrij recent (weer) een stevige devaluatie van de Bolivar 'fuerte'. Je zou denken dat het steeds moelijker wordt voor Chavez om met droge ogen te blijven betogen dat zijn Bolivariaanse revolutie een doorslaand succes is, maar dat ziet Senor Presidente heel anders. Zijn (eeuwige?) revolutie is nodig en goed voor Venezuela en alle problemen zijn de schuld van boze krachten, te weten kapitalistische landverraders en de VS. Ben benieuwd of de demonstraties zullen verhevigen of zullen weg-ebben...
Martijn
zondag 24 januari 2010
begin herstel lisette en einde vrijheid van meningsuiting venezuela?
Lisette maakt het goed na de operatie van gisteren. De pijn valt mee en ze heeft vanochtend met wat ondersteuning al voorzichtig weer wat gelopen.
Gisteren heeft De la Fuente uitgebreid verslag gedaan van de ingreep en daar ook tekeningen van gemaakt. Hij was happy met de operatie. Jammer genoeg volstond een kleine incisie niet en hebben ze de buik van Lisette van onder tot boven moeten openmaken (op dezelfde plek waar ze al 3 keer eerder is opengesneden). Ze hebben met gebruikmaking van een endoscoop de anastomose die een diameter van ongeveer 1mm had, verwijd tot ongeveer 3mm en dat als dat zo blijft zou dat voldoende moeten zijn om gal vrijelijk uit de lever te laten stromen. Ze hebben die verwijding gedaan via het rechter galkanaal in de lever. Het linker kanaal konden ze niet in en toen ze dat opnieuw probeerden, trad een perforatie op die ze meteen hebben kunnen verhelpen. Ook hebben ze een hechting in de anastomose van een eerdere operatie in de anastomse gevonden en verwijderd. Ze begrepen overigens niet zo goed dat deze hechting er nog zat, omdat deze van een materiaal is gemaakt dat door het lichaam had moeten worden geabsorbeerd. Hij was ook in zijn nopjes met Lisette haar 'binnenkant'. De anastomose, de darmen en de lever waren in puike conditie en hij had vrijwel geen verklevingen gevonden. Kennelijk is dat prettig indien er in de toekomst opnieuw geopereerd moet worden. Hij kan niet uitsluiten dat de anastomose in de toekomst opnieuw dichtgroeit. Indien een nieuwe verwijding nodig zal zijn, zal het makkelijker kunnen dan nu, omdat ze een loos stukje darm aan de buikwand hebben vastgezet op een manier die zekerstelt dat die plek via een scan perfect te vinden zal zijn. Een kleine snee zal dan voldoende zijn om met een endoscoop via die darm rechtstreeks bij de anastomose te komen.
Gisteren was een soort van nationale feestdag. Ik geloof dat dan het afzetten van een of andere dictator tig jaar geleden wordt herdacht. Chavez en de zijnen werden op een soort zegekar door de straten van Caracas getrokken en die mars en de daaropvolgende toespraak van El Presidente was live op bijna alle TV zenders te volgen. Overigens was er gelijktijdig een protestmars van de oppositie tegen Chavez en de zijnen. Die was evenwel niet op TV te volgen. Dat is ook niet zo gek omdat Chavez gisteren een aantal hem niet gunstig gezinde TV-zenders uit de lucht heeft gehaald. Reden: ze weigerden om de mars en toespraak van Chavez live uit te zenden. Onder andere gaat het om RTCV International, een populaire zender die kritisch is over Chavez. De zender zelf ziet de sluiting als een poging van Chavez om de kritiek op hem monddood te maken in het licht van de aankomende verkiezingen. Ook zou Chavez een einde willen maken aan berichtgeving over corruptie van zijn regering en vriendjes. Het zou me niet verbazen als er de komende dagen demonstraties zullen zijn tegen de sluiting van de zender, maar of dat veel zal helpen... Ironisch dat Chavez op een dag dat ze de bevrijding van dictatuur herdenken de vrijheid van meningsuiting/persvrijheid ondedrukt. Ook ironisch dat Chavez voorop loopt in deze herdenking, terwijl enige dictatoriale trekken hem toch niet vreemd zijn.
Sinds vrijdag heb ik een kamer in hotel gran melia. Ik slaap hier niet -want slaap in het ziekenhuis- maar ze hebben prima internetverbindingen op de kamer en kan hier overdag hopelijk rustig werken. Ik zit nu in de lounge/bar van dit uberkitsch -en dat is eigenlijk nog een understatement-hotel dit blog te schrijven. Het is een gekkenhuis op dit moment met veel militairen en van die enge body guard achtige types. Het heeft te maken met een staatsbezoek -weet nog niet van wie- en er wordt gefluisterd dat El Presidente er ook is of gaat komen. Zit nog te broeden op een leuke begroetingskreet voor het geval hij zometeen voorbijloopt, maar zal dat maar achterwege laten. Geloof dat de gewapende heren om me heen niet houden van kritiek en ook niet van humor.
Saludos,
Martijn
Gisteren heeft De la Fuente uitgebreid verslag gedaan van de ingreep en daar ook tekeningen van gemaakt. Hij was happy met de operatie. Jammer genoeg volstond een kleine incisie niet en hebben ze de buik van Lisette van onder tot boven moeten openmaken (op dezelfde plek waar ze al 3 keer eerder is opengesneden). Ze hebben met gebruikmaking van een endoscoop de anastomose die een diameter van ongeveer 1mm had, verwijd tot ongeveer 3mm en dat als dat zo blijft zou dat voldoende moeten zijn om gal vrijelijk uit de lever te laten stromen. Ze hebben die verwijding gedaan via het rechter galkanaal in de lever. Het linker kanaal konden ze niet in en toen ze dat opnieuw probeerden, trad een perforatie op die ze meteen hebben kunnen verhelpen. Ook hebben ze een hechting in de anastomose van een eerdere operatie in de anastomse gevonden en verwijderd. Ze begrepen overigens niet zo goed dat deze hechting er nog zat, omdat deze van een materiaal is gemaakt dat door het lichaam had moeten worden geabsorbeerd. Hij was ook in zijn nopjes met Lisette haar 'binnenkant'. De anastomose, de darmen en de lever waren in puike conditie en hij had vrijwel geen verklevingen gevonden. Kennelijk is dat prettig indien er in de toekomst opnieuw geopereerd moet worden. Hij kan niet uitsluiten dat de anastomose in de toekomst opnieuw dichtgroeit. Indien een nieuwe verwijding nodig zal zijn, zal het makkelijker kunnen dan nu, omdat ze een loos stukje darm aan de buikwand hebben vastgezet op een manier die zekerstelt dat die plek via een scan perfect te vinden zal zijn. Een kleine snee zal dan voldoende zijn om met een endoscoop via die darm rechtstreeks bij de anastomose te komen.
Gisteren was een soort van nationale feestdag. Ik geloof dat dan het afzetten van een of andere dictator tig jaar geleden wordt herdacht. Chavez en de zijnen werden op een soort zegekar door de straten van Caracas getrokken en die mars en de daaropvolgende toespraak van El Presidente was live op bijna alle TV zenders te volgen. Overigens was er gelijktijdig een protestmars van de oppositie tegen Chavez en de zijnen. Die was evenwel niet op TV te volgen. Dat is ook niet zo gek omdat Chavez gisteren een aantal hem niet gunstig gezinde TV-zenders uit de lucht heeft gehaald. Reden: ze weigerden om de mars en toespraak van Chavez live uit te zenden. Onder andere gaat het om RTCV International, een populaire zender die kritisch is over Chavez. De zender zelf ziet de sluiting als een poging van Chavez om de kritiek op hem monddood te maken in het licht van de aankomende verkiezingen. Ook zou Chavez een einde willen maken aan berichtgeving over corruptie van zijn regering en vriendjes. Het zou me niet verbazen als er de komende dagen demonstraties zullen zijn tegen de sluiting van de zender, maar of dat veel zal helpen... Ironisch dat Chavez op een dag dat ze de bevrijding van dictatuur herdenken de vrijheid van meningsuiting/persvrijheid ondedrukt. Ook ironisch dat Chavez voorop loopt in deze herdenking, terwijl enige dictatoriale trekken hem toch niet vreemd zijn.
Sinds vrijdag heb ik een kamer in hotel gran melia. Ik slaap hier niet -want slaap in het ziekenhuis- maar ze hebben prima internetverbindingen op de kamer en kan hier overdag hopelijk rustig werken. Ik zit nu in de lounge/bar van dit uberkitsch -en dat is eigenlijk nog een understatement-hotel dit blog te schrijven. Het is een gekkenhuis op dit moment met veel militairen en van die enge body guard achtige types. Het heeft te maken met een staatsbezoek -weet nog niet van wie- en er wordt gefluisterd dat El Presidente er ook is of gaat komen. Zit nog te broeden op een leuke begroetingskreet voor het geval hij zometeen voorbijloopt, maar zal dat maar achterwege laten. Geloof dat de gewapende heren om me heen niet houden van kritiek en ook niet van humor.
Saludos,
Martijn
zaterdag 23 januari 2010
dag van de operatie
Vandaag is Lisette geopereerd. Om half 12 ging ze naar de operatiekamer en om half 1 belde De la Fuente om te zeggen dat ze gingen beginnen. Om 3 uur belde hij om te zeggen dat ze klaar waren en dat ze lisette aan het dichtmaken waren. Hij moest direct een andere operatie in, dus ik sprak hem maar kort. Hij zal later vandaag of morgen uitgebreid verslag doen van de operatie en ook wat tekeningen maken om een en ander inzichtelijk te maken.
Ze hebben een verwijding (dilation) uitgevoerd, en daarbij ook een hechting van een eerdere operatie verwijderd. Tijdens de ingreep hebben ze een galkanaal geperforeerd en dat hebben ze met 2 hechtingen weer dichtgemaakt. Ze hebben veiligheidshalve een drain aangelegd om te monitoren of er lekkage optreedt. Ze hebben ook een stuje darm aan de buikwand vastgemaakt om een makkelijke toegang te hebben voor het geval een nieuwe operatie nodig mocht zijn. Al met al was hij positief over de ingreep.
Het is nu hopen dat lisette voorspoedig herstelt van deze operatie en dat deze blijvend het gewenste resultaat heeft.Afwachten dus.
Martijn
Ze hebben een verwijding (dilation) uitgevoerd, en daarbij ook een hechting van een eerdere operatie verwijderd. Tijdens de ingreep hebben ze een galkanaal geperforeerd en dat hebben ze met 2 hechtingen weer dichtgemaakt. Ze hebben veiligheidshalve een drain aangelegd om te monitoren of er lekkage optreedt. Ze hebben ook een stuje darm aan de buikwand vastgemaakt om een makkelijke toegang te hebben voor het geval een nieuwe operatie nodig mocht zijn. Al met al was hij positief over de ingreep.
Het is nu hopen dat lisette voorspoedig herstelt van deze operatie en dat deze blijvend het gewenste resultaat heeft.Afwachten dus.
Martijn
vrijdag 22 januari 2010
morgen operatie
Lisette wordt morgenochtend Tzaterdag) geopereerd.
Het wachten op de operatie is pittig. Zacht uitgedrukt: lisette houdt niet zo van operaties.Je hebt geen controle over de situatie en kunt eigenlijk niets anders dan hopen dat het goed gaat en/of bang zijn dat het niet goed gaat, en dat is geen prettige positie. Daar komt bij dat de artsen duidelijk hebben gemaakt dat ze de kans reeel is dat een kleine incisie niet zal volstaan.
Ik probeer hier de ochtenden en een deel van de middag gewoon te werken vanuit het hotel. Omdat hotel avila nu al 2 dagen op rij problemen had met de internetverbinding en ik zonder internet niet kan werken, ga ik switchen naar een ander hotel. Tip: als je ooit een hotel in caracas zoket, moet je niet per internet boeken met prijzen in Dollars, maar het hotel bellen en vragen naar de kamertarieven in Bolivares. Dat scheelt in sommige gevallen een factor 3, mits je vervolgens naar hier komt met dollars en die op de parallel-markt -zwarte markt dus- wisselt voor bolivares. Een koers van 1 op 5.5 a 6 is haalbaar en stukken beter dan de 1 op 2.15 die je officieel krijgt.
Mijn ouders zijn eergisteren naar curacao gekomen en hebben het huis overgenomen. Bij ons vorige bezoek aan Caracas konden ze niet, omdat mijn oma van moederskant op sterven lag en vorige week ook is overleden. Meyber en familie zijn toen zo geweldig geweest om in ons huis te trekken en de zorg voor de kinderen over te nemen,fiona en astrid hebben ties en fiene naar school gebracht en gehaald en Vesta zorgde voor entertainment. Allemaal veel dank hiervoor.
De moeder van lisette is ook op curacao en vliegt waarschijnlijk dit weekend naar Caracas voor de mental support.Afhankelijk hoe de operatie verloopt en hoe het met lisette gaat, probeer ik in de loop van volgende week naar curacao te gaan.
Afgelopen week was het verdriet groot bij de kids toen we na 10 dagen caracas en 1 dag thuis te zijn geweest ze vertelden dat we opnieuw naar venezuela moesten. Ze begrijpen er geen moer meer van. Tiesje denkt dat lisette en ik in Vezuela gaan wonen."Jullie gaan er stiekem vandoor zonder ons".
Al met al begint het ons enorm de keel uit te hangen. We hopen we dat dit nu toch echt de laatste keer zal zijn, al valt daarover niets met zekerheid te zeggen.
Aftellen nu. Morgen grote dag.
Het wachten op de operatie is pittig. Zacht uitgedrukt: lisette houdt niet zo van operaties.Je hebt geen controle over de situatie en kunt eigenlijk niets anders dan hopen dat het goed gaat en/of bang zijn dat het niet goed gaat, en dat is geen prettige positie. Daar komt bij dat de artsen duidelijk hebben gemaakt dat ze de kans reeel is dat een kleine incisie niet zal volstaan.
Ik probeer hier de ochtenden en een deel van de middag gewoon te werken vanuit het hotel. Omdat hotel avila nu al 2 dagen op rij problemen had met de internetverbinding en ik zonder internet niet kan werken, ga ik switchen naar een ander hotel. Tip: als je ooit een hotel in caracas zoket, moet je niet per internet boeken met prijzen in Dollars, maar het hotel bellen en vragen naar de kamertarieven in Bolivares. Dat scheelt in sommige gevallen een factor 3, mits je vervolgens naar hier komt met dollars en die op de parallel-markt -zwarte markt dus- wisselt voor bolivares. Een koers van 1 op 5.5 a 6 is haalbaar en stukken beter dan de 1 op 2.15 die je officieel krijgt.
Mijn ouders zijn eergisteren naar curacao gekomen en hebben het huis overgenomen. Bij ons vorige bezoek aan Caracas konden ze niet, omdat mijn oma van moederskant op sterven lag en vorige week ook is overleden. Meyber en familie zijn toen zo geweldig geweest om in ons huis te trekken en de zorg voor de kinderen over te nemen,fiona en astrid hebben ties en fiene naar school gebracht en gehaald en Vesta zorgde voor entertainment. Allemaal veel dank hiervoor.
De moeder van lisette is ook op curacao en vliegt waarschijnlijk dit weekend naar Caracas voor de mental support.Afhankelijk hoe de operatie verloopt en hoe het met lisette gaat, probeer ik in de loop van volgende week naar curacao te gaan.
Afgelopen week was het verdriet groot bij de kids toen we na 10 dagen caracas en 1 dag thuis te zijn geweest ze vertelden dat we opnieuw naar venezuela moesten. Ze begrijpen er geen moer meer van. Tiesje denkt dat lisette en ik in Vezuela gaan wonen."Jullie gaan er stiekem vandoor zonder ons".
Al met al begint het ons enorm de keel uit te hangen. We hopen we dat dit nu toch echt de laatste keer zal zijn, al valt daarover niets met zekerheid te zeggen.
Aftellen nu. Morgen grote dag.
woensdag 20 januari 2010
en weer naar Caracas...
Zaterdag (16 jan) werd lisette uit het ziekenhuis ontslagen en zondag zijn we naar huis gevlogen.
Echter, maandag ging het meteen al mis. Pijn en opnieuw verhoogde leverwaarden. Kennelijk zijn die waarden direct nadat Lisette van het infuus werd losgekoppeld weer gaan stijgen en helpt de antibiotica in pilvorm niet. Dus; Vanochtend met DAE dus weer naar Caracas gevlogen en 'ingechekt' in het ziekenhuis.
Vanmiddag met De La Fuente gesproken. Hoewel dat niet vaststaat, verwacht ik dat Lisette vrijdag onder het mes gaat. Morgen gaat De la Fuente de operatie voorbespreken met met de gastro-enteroloog (Bronstein).Daarna weten we meer.
.
Martijn
Echter, maandag ging het meteen al mis. Pijn en opnieuw verhoogde leverwaarden. Kennelijk zijn die waarden direct nadat Lisette van het infuus werd losgekoppeld weer gaan stijgen en helpt de antibiotica in pilvorm niet. Dus; Vanochtend met DAE dus weer naar Caracas gevlogen en 'ingechekt' in het ziekenhuis.
Vanmiddag met De La Fuente gesproken. Hoewel dat niet vaststaat, verwacht ik dat Lisette vrijdag onder het mes gaat. Morgen gaat De la Fuente de operatie voorbespreken met met de gastro-enteroloog (Bronstein).Daarna weten we meer.
.
Martijn
zaterdag 16 januari 2010
exit clinicas caracas
Vannochtend, vannacht werd ik rond de klok van 4 uur in de arm geprikt....zonder overleg of sympathiek wakker schudden ....hop de naald er in, aftappen en wegwezen.het was geen zuster in wit gewaad maar een vent in een donkere klederdracht.even meende ik me te herrinneren dat er ooit sprake was van "bloeddonatie". (indertijd heb ik de bloedbank van het ziekenhuis "ietwat" uitgeput,door hier en daar wat transfusies).is dit nu payback time?zouden ze dat zo doen...stiekem mijn bloed jatten terwijl ik slaap? slaapmunitie maakt je soms wat paranoide...er werd gewoon bloed geprikt om mijn waarden te controleren.leuke tijd 4 u!
Mijn leverwaarden....daar gaat het natuurlijk allemaal om ....zijn wederom beter. Nog niet zoals ze moeten zijn, maar goed genoeg om me terug te sturen.ik krijg voor 3 weken antibiotica mee en verder blijft het "duimen".vandaag ben ik ontslagen uit het ziekenhuis.
Verder hebben la fuente en co mij op het hart gedrukt dat ik mijn lever echt moet ontzien; geen vet, geen chocola,geen alcohol,geen bonen etc."kan ik gelijk het klooster in" ...was het eerste wat in mij opkwam??!!....alsof ze in het klooster geen bonen vreten??!!het is geheel onthouding...maar dan dus op het vreet/drink vlak.ook liet la fuente weten dat hij wil dat ik fiks ga sporten "zodat je topfit bent en in goede conditie voor een eventuele nieuwe operatie".gezellig afscheid!ach we zien het wel!pijn is er nog maar hopelijk gaat dat ook over.verder wil ik er niet meer over nadenken...
Morgenavond vliegen we terug naar de rots.martijn heeft voor onze laatste nacht in deze bagger stad een zalig hotel geregeld.zomaar,leek hem een goed idee om een beetje de gedachten te verzetten aangezien ik de laatste dagen gillend in de misere zit.misschien een soort goedmakertje voor de misgelopen huwelijksnacht? De suite is iig zeer geslaagd en....goddank zijn die kinderen er al want ik heb mijn handen vol aan de jacuzzi,regendouche,badversnaperingen etc.
Ik hoop met heel mijn hart dat dit blog geen vervolg krijgt...tot snel..niet hier maar live!
Liefs lisette
Mijn leverwaarden....daar gaat het natuurlijk allemaal om ....zijn wederom beter. Nog niet zoals ze moeten zijn, maar goed genoeg om me terug te sturen.ik krijg voor 3 weken antibiotica mee en verder blijft het "duimen".vandaag ben ik ontslagen uit het ziekenhuis.
Verder hebben la fuente en co mij op het hart gedrukt dat ik mijn lever echt moet ontzien; geen vet, geen chocola,geen alcohol,geen bonen etc."kan ik gelijk het klooster in" ...was het eerste wat in mij opkwam??!!....alsof ze in het klooster geen bonen vreten??!!het is geheel onthouding...maar dan dus op het vreet/drink vlak.ook liet la fuente weten dat hij wil dat ik fiks ga sporten "zodat je topfit bent en in goede conditie voor een eventuele nieuwe operatie".gezellig afscheid!ach we zien het wel!pijn is er nog maar hopelijk gaat dat ook over.verder wil ik er niet meer over nadenken...
Morgenavond vliegen we terug naar de rots.martijn heeft voor onze laatste nacht in deze bagger stad een zalig hotel geregeld.zomaar,leek hem een goed idee om een beetje de gedachten te verzetten aangezien ik de laatste dagen gillend in de misere zit.misschien een soort goedmakertje voor de misgelopen huwelijksnacht? De suite is iig zeer geslaagd en....goddank zijn die kinderen er al want ik heb mijn handen vol aan de jacuzzi,regendouche,badversnaperingen etc.
Ik hoop met heel mijn hart dat dit blog geen vervolg krijgt...tot snel..niet hier maar live!
Liefs lisette
donderdag 14 januari 2010
met lisette gaat het beter; met venezuela niet..
Het meest recente bloedonderzoek (van gisteren) laat zien dat de te hoge leverwaardes behoorlijk zijn gedaald.Dat is goed nieuws en hopelijk zet die daling de komende dagen door, zodat we dit weekend (zondag) weer naar huis mogen.
Hoewel altijd de kans bestaat dat dit ons laatste galtripje was, is het meest waarschijnlijk dat verhoogde leverwaardes/cholangitis zich in de toekomst zal herhalen. Dan zal opnieuw beoordeeld moeten worden of ze al dan niet operatief ingrijpen. Tot nu toe voelen de artsen niet voor een ingreep. Enerzijds niet omdat ze de leverwaardes met medicatie onder controle lijken te krijgen en niet-opereren (bijna) altijd de voorkeur heeft boven snijden. Anderzijds omdat de omstandigheden niet ideaal zijn, in die zin dat de (linker en rechter) galwegen in de lever vrij smal zijn (6 mm) en de plaats van de anastomose lastig te bereiken is, hetgeen kennelijk betekent dat een operatie om de anastomose te verwijden via een relatief kleine incisie in de buik nogal moeilijk is. Indien de anastomose in de toekomst verder vernauwt, zou dat als negatief gevolg het weer oplopen van leverwaardes hebben, maar als mogelijk positief gevolg kunnen hebben het (uit zichzelf) verwijden van de galwegen, hetgeen een operatie dan kennelijk vergemakkelijkt. Het blijft afwachten allemaal.
Het gaat niet heel lekker met dit land. Hieronder een paar (nieuws)feiten van de laatste paar dagen;
Chavez heeft besloten tot een vrij drastische devaluatie van de munt -de bolivar 'fuerte'- ten opzichte van de dollar. Dat zal fiks nare gevolgen voor de koopkracht. Doel van Chavez is om de grote berg dollars die de staatsoliemaatschappij verdient bij de centrale bank te kunnen omzetten in meer bolivares. Critici betogen dat hij dat 'extra' geld gaat gebruiken om zijn campagne voor de parlementsverkiezingen later dit jaar te bekostigen. Zij verwachten ook dat hij binnen enkele maanden een stevige verhoging van het minimumloon gaat doervoeren, om aldus het voor hem belangrijkste deel van het electoraat te pleasen.
De stroom is bijna op. De situatie is zo ernstig dat stroom op rantsoen is gegaan. Winkelcentra mogen pas om WW uur open en gisteren werd ook het deel van Carcas waar wij zitten tussen 12 en 4 afgesloten van het net. Venezuela is voor meer dan 70 procent van haar stroomvoorziening afhankelijk van een stuwdam. Probleem is dat het stuwmeer bijna leeg is. Volgens Chavez en de zijnen is dat het gevolg van droogte en -logisch- het kapitalisme. Volgens critici het gevolg van droogte en het gebrek aan actie/investeringen in de electriciteitsinfrastructuur in de laatste 10 jaar onder Chavez.
In de laatste 3 dagen waren er in Caracas 40 moorden.
Overigens wordt het ziekenhuis zwaarbewaakt door politieachtige figuren en door soldaten. Dat komt omdat er sinds vorige week donderdag een hoge functionaris van de club van Chavez zwaargewond in het ziekenhuis ligt. Hij was overvallen, gekidnapt en de 3. overvallers leek het een goed idee om de sessie af te sluiten met een moord. Hij heeft 5 schotewonden, waarvan 2 gezellig in het hoofd.Dat is allemaal al erg genoeg, maar als je vervolgens hoort dat de 3 inmiddels opgepakte verdachten politiemensen zijn, slaat de schrik je echt om het hart.
Saludos,
Martijn
Hoewel altijd de kans bestaat dat dit ons laatste galtripje was, is het meest waarschijnlijk dat verhoogde leverwaardes/cholangitis zich in de toekomst zal herhalen. Dan zal opnieuw beoordeeld moeten worden of ze al dan niet operatief ingrijpen. Tot nu toe voelen de artsen niet voor een ingreep. Enerzijds niet omdat ze de leverwaardes met medicatie onder controle lijken te krijgen en niet-opereren (bijna) altijd de voorkeur heeft boven snijden. Anderzijds omdat de omstandigheden niet ideaal zijn, in die zin dat de (linker en rechter) galwegen in de lever vrij smal zijn (6 mm) en de plaats van de anastomose lastig te bereiken is, hetgeen kennelijk betekent dat een operatie om de anastomose te verwijden via een relatief kleine incisie in de buik nogal moeilijk is. Indien de anastomose in de toekomst verder vernauwt, zou dat als negatief gevolg het weer oplopen van leverwaardes hebben, maar als mogelijk positief gevolg kunnen hebben het (uit zichzelf) verwijden van de galwegen, hetgeen een operatie dan kennelijk vergemakkelijkt. Het blijft afwachten allemaal.
Het gaat niet heel lekker met dit land. Hieronder een paar (nieuws)feiten van de laatste paar dagen;
Chavez heeft besloten tot een vrij drastische devaluatie van de munt -de bolivar 'fuerte'- ten opzichte van de dollar. Dat zal fiks nare gevolgen voor de koopkracht. Doel van Chavez is om de grote berg dollars die de staatsoliemaatschappij verdient bij de centrale bank te kunnen omzetten in meer bolivares. Critici betogen dat hij dat 'extra' geld gaat gebruiken om zijn campagne voor de parlementsverkiezingen later dit jaar te bekostigen. Zij verwachten ook dat hij binnen enkele maanden een stevige verhoging van het minimumloon gaat doervoeren, om aldus het voor hem belangrijkste deel van het electoraat te pleasen.
De stroom is bijna op. De situatie is zo ernstig dat stroom op rantsoen is gegaan. Winkelcentra mogen pas om WW uur open en gisteren werd ook het deel van Carcas waar wij zitten tussen 12 en 4 afgesloten van het net. Venezuela is voor meer dan 70 procent van haar stroomvoorziening afhankelijk van een stuwdam. Probleem is dat het stuwmeer bijna leeg is. Volgens Chavez en de zijnen is dat het gevolg van droogte en -logisch- het kapitalisme. Volgens critici het gevolg van droogte en het gebrek aan actie/investeringen in de electriciteitsinfrastructuur in de laatste 10 jaar onder Chavez.
In de laatste 3 dagen waren er in Caracas 40 moorden.
Overigens wordt het ziekenhuis zwaarbewaakt door politieachtige figuren en door soldaten. Dat komt omdat er sinds vorige week donderdag een hoge functionaris van de club van Chavez zwaargewond in het ziekenhuis ligt. Hij was overvallen, gekidnapt en de 3. overvallers leek het een goed idee om de sessie af te sluiten met een moord. Hij heeft 5 schotewonden, waarvan 2 gezellig in het hoofd.Dat is allemaal al erg genoeg, maar als je vervolgens hoort dat de 3 inmiddels opgepakte verdachten politiemensen zijn, slaat de schrik je echt om het hart.
Saludos,
Martijn
dinsdag 12 januari 2010
pamela anderson en warfare
Geen nieuws.hoewel, ik heb iig geen hepatitis;leveraandoening.fijne weet ik er niet van en dat hoeft ook absoluut niet...geen interesse.weet alleen dat pamela anderson het heeft.je weet weldie van dat rooie badpak en die grote oren.
Inmiddels la fuente gesproken. Deal is afwachtend conservatief beleid.lukt t met antibiotica dan doen we het zo, zonder operatie...althans voor nu.hij heeft me namelijk eerlijk antwoord gegeven op prognose."Ik verwacht je hier terug en ja reken op operatie(s)".we hangen hier inmiddels de vlag uit....not
La fuente zegt dat ik het positief moet bekijken; je was vorige keer meer dood dan levend en nu heb je het gered en moet je leven met een handicap die om de zoveel tijd bijgeschaafd moet worden"."Je was echt een really bad bad case en dat zal t niet meer worden, complicated dat wel"
met dat positief bekijken heb ik het even, heel even, nogal moeilijk.ben het spuugzat al die onzekerheid,angst en dat medische gelul;scans,infusen,nieuwe gaten in mijn buik,pijn etc.wil maar een ding en dat is nu met spoed terug naar onze kinderen en een moeder voor ze zijn.
Martijn probeert me in het gareel te houden.kan die hufter van een ratelband nog wat van leren trouwens.hoe kan hij ook zo positief blijven?of put hij energie uit zijn nieuwste verzetje?nee geen kantine-laaf maar een spelletje voor zijn ds: warfare.veel schieten,kreunen en kermen.als een kind zo blij....
Denk dat ik zo ook maar robbertje warfare ga spelen.woedeen wanhoop heeft hier inmiddels kookpunt bereikt..morgen neemt martijn hoop ik(beter ) de pen weer over,vanavond was hij te druk maar hij laat de groeten overb rengen.
X
Lisette
Inmiddels la fuente gesproken. Deal is afwachtend conservatief beleid.lukt t met antibiotica dan doen we het zo, zonder operatie...althans voor nu.hij heeft me namelijk eerlijk antwoord gegeven op prognose."Ik verwacht je hier terug en ja reken op operatie(s)".we hangen hier inmiddels de vlag uit....not
La fuente zegt dat ik het positief moet bekijken; je was vorige keer meer dood dan levend en nu heb je het gered en moet je leven met een handicap die om de zoveel tijd bijgeschaafd moet worden"."Je was echt een really bad bad case en dat zal t niet meer worden, complicated dat wel"
met dat positief bekijken heb ik het even, heel even, nogal moeilijk.ben het spuugzat al die onzekerheid,angst en dat medische gelul;scans,infusen,nieuwe gaten in mijn buik,pijn etc.wil maar een ding en dat is nu met spoed terug naar onze kinderen en een moeder voor ze zijn.
Martijn probeert me in het gareel te houden.kan die hufter van een ratelband nog wat van leren trouwens.hoe kan hij ook zo positief blijven?of put hij energie uit zijn nieuwste verzetje?nee geen kantine-laaf maar een spelletje voor zijn ds: warfare.veel schieten,kreunen en kermen.als een kind zo blij....
Denk dat ik zo ook maar robbertje warfare ga spelen.woedeen wanhoop heeft hier inmiddels kookpunt bereikt..morgen neemt martijn hoop ik(beter ) de pen weer over,vanavond was hij te druk maar hij laat de groeten overb rengen.
X
Lisette
maandag 11 januari 2010
rise and shine ?
Nieuwe dag, nieuwe kansen.
Ik wacht met smart op la fuente en nieuwe bloeduitslagen...
Prins brulkikker is wakker en maakt t beter.
Later meer....
X
Ik wacht met smart op la fuente en nieuwe bloeduitslagen...
Prins brulkikker is wakker en maakt t beter.
Later meer....
X
zondag 10 januari 2010
afwachtend beleid
Sinds gisteravond ben ik opgenomen in clinicas caracas.mijn leverwaarden waren wederom opgelopen en de artsen willen me monitoren + via infuus antibiotica toedienen.
Er is besloten tot een afwachtend beleid.beter daar er in korte tijd al zo veel operaties zijn geweest,zo zegt men.de mri's laten geen duidelijke vernauwing zien, de leverwaarden geven dit echter welaan; kortom nog geen operatie.eerst kijken wat antibiotica doet.slaat deze aan dan geen operatie en terug naar huis. dan komt het er eigenlijk op neer dat we moeten kijken wat er in toekomst gebeurt met mijn leverwaarden en of er nieuwe cholongitis op zal treden( als gevolg van vernauwing anastomose).werkt antibiotica niet dan geplande operatie.
gistermiddag hebben ze iig alvast gekeken waar,mochten ze toch moeten opereren, de buik in moeten gaan.is nog niet zo eenvoudig daar dit via bepaalde plek dunne darm moet gaan.uiteindelijk hebben ze dmv scans,plaatsen van naalden,inspuiten van contrastvloeistof in darmen en maken van kleine gaatjes de ingang min of meer bepaald.
Apart misselijkmakend tafereel to say the least!
Kortom we wachten het af. de troepen staan klaar mocht het nodig zijn.
Ondertussen voel ik me redelijk,moe en zeurende maar te handelen.echter mentaal is het om te kotsen hier weer te zijn.
Over kotsen gesproken: martijn heeft mijn ziekenhuis plee alle hoeken laten zien en kermt, boert en brult er lustig op los.buikgriep of die heerlijke hotel dis?zielig en lullig absoluut, maar toen hij vroeg of hij mijn ziekenhuis bed mocht zei ik dat is goed als je de rest er dan ook bij neemt..., het bleef stil en inmiddels slaapt de brulkikker. Hopelijk is hij morgen weer( mijn) prins:-)
Morgen wellicht meer nieuws.hier gaan nu de lichten uit.ik heb weer goede slaapmunitie.hopelijk droom ik over onze lieve grappige babies en de tijd dat al deze ellende achter ons is.
x
Lisette en( prins brulkikker)
Er is besloten tot een afwachtend beleid.beter daar er in korte tijd al zo veel operaties zijn geweest,zo zegt men.de mri's laten geen duidelijke vernauwing zien, de leverwaarden geven dit echter welaan; kortom nog geen operatie.eerst kijken wat antibiotica doet.slaat deze aan dan geen operatie en terug naar huis. dan komt het er eigenlijk op neer dat we moeten kijken wat er in toekomst gebeurt met mijn leverwaarden en of er nieuwe cholongitis op zal treden( als gevolg van vernauwing anastomose).werkt antibiotica niet dan geplande operatie.
gistermiddag hebben ze iig alvast gekeken waar,mochten ze toch moeten opereren, de buik in moeten gaan.is nog niet zo eenvoudig daar dit via bepaalde plek dunne darm moet gaan.uiteindelijk hebben ze dmv scans,plaatsen van naalden,inspuiten van contrastvloeistof in darmen en maken van kleine gaatjes de ingang min of meer bepaald.
Apart misselijkmakend tafereel to say the least!
Kortom we wachten het af. de troepen staan klaar mocht het nodig zijn.
Ondertussen voel ik me redelijk,moe en zeurende maar te handelen.echter mentaal is het om te kotsen hier weer te zijn.
Over kotsen gesproken: martijn heeft mijn ziekenhuis plee alle hoeken laten zien en kermt, boert en brult er lustig op los.buikgriep of die heerlijke hotel dis?zielig en lullig absoluut, maar toen hij vroeg of hij mijn ziekenhuis bed mocht zei ik dat is goed als je de rest er dan ook bij neemt..., het bleef stil en inmiddels slaapt de brulkikker. Hopelijk is hij morgen weer( mijn) prins:-)
Morgen wellicht meer nieuws.hier gaan nu de lichten uit.ik heb weer goede slaapmunitie.hopelijk droom ik over onze lieve grappige babies en de tijd dat al deze ellende achter ons is.
x
Lisette en( prins brulkikker)
zaterdag 9 januari 2010
nog geen duidelijkheid
Na aankomst op donderdag sraken we De la Fuente laat op de avond. Was geloof ik de hele dag zoet geweest met een of andere neergeschoten vice-minister. (Ook socialisten Chavez-stijl laten zich dus in prive-klinieken behandelen). Hij was het eens met de conclusie op Curacao dat de anastomose waarschijnlijk aan het vernauwen is, maar wil eerst nader onderzoek.
Indien inderdaad de anastomose aan het vernauwen is, gaan ze waarschijnlijk proberen deze te verwijden met eeen soort balonnetje. Als dat niet kan/niet werkt, is een heroperatie (nieuwe anastomose) een optie, maar De la Fuente geeft aan dat in dat geval het de voorkeur zou hebben dat niet in Venezuela en door hem te laten doen, maar elders door een meer gespecialiseerde arts."De beste in de wereld"zoals hij zelf zegt.
Gisteren (vrijdag de 8e) heeft Lisette een MRI gehad en bloedonderzoek. Uit het bloedonderzoek blijken werderom verhoogde leverwaardes. De aanname was (en is?) dat deze worden veroorzaakt door een vernauwing van de anastomose, waardoor gal minder makkelijk de lever uit kan (een obstructie). Echter, doorgaans leidt een obstructie tot een verwijding van de galwegen in de lever, maar een dergelijke verwijding blijkt niet uit de MRI. Mede om die reden wil De la Fuente vandaag eerst nog eens met 2 collega's overleggen en nog wat meer bloedtesten doen (o.a. op hepatitis), en daarna kijken we verder.
Lisette is gelukkig nog niet opgenomen.Ik denk dat ze dat pas doen indien het besluit valt in te grijpen. De zeurende pijn neemt licht toe, en geestelijk is dit gedoe en de onduidelijkheid over wat haar mankeert en wat daaraan gedaan moet worden geen pretje. Naar omstandigheden maken we het redelijk, al doet het vrijwel lege hotel met een gerecht van bedorven mozzarella aardig zijn best ons het leven zuur te maken.
Martijn
Indien inderdaad de anastomose aan het vernauwen is, gaan ze waarschijnlijk proberen deze te verwijden met eeen soort balonnetje. Als dat niet kan/niet werkt, is een heroperatie (nieuwe anastomose) een optie, maar De la Fuente geeft aan dat in dat geval het de voorkeur zou hebben dat niet in Venezuela en door hem te laten doen, maar elders door een meer gespecialiseerde arts."De beste in de wereld"zoals hij zelf zegt.
Gisteren (vrijdag de 8e) heeft Lisette een MRI gehad en bloedonderzoek. Uit het bloedonderzoek blijken werderom verhoogde leverwaardes. De aanname was (en is?) dat deze worden veroorzaakt door een vernauwing van de anastomose, waardoor gal minder makkelijk de lever uit kan (een obstructie). Echter, doorgaans leidt een obstructie tot een verwijding van de galwegen in de lever, maar een dergelijke verwijding blijkt niet uit de MRI. Mede om die reden wil De la Fuente vandaag eerst nog eens met 2 collega's overleggen en nog wat meer bloedtesten doen (o.a. op hepatitis), en daarna kijken we verder.
Lisette is gelukkig nog niet opgenomen.Ik denk dat ze dat pas doen indien het besluit valt in te grijpen. De zeurende pijn neemt licht toe, en geestelijk is dit gedoe en de onduidelijkheid over wat haar mankeert en wat daaraan gedaan moet worden geen pretje. Naar omstandigheden maken we het redelijk, al doet het vrijwel lege hotel met een gerecht van bedorven mozzarella aardig zijn best ons het leven zuur te maken.
Martijn
donderdag 7 januari 2010
daar gaan we weer...helaas
Ik had nog zo gehoopt op een betere start van het nieuwe jaar. De laatste weken kreeg ik weer wat meer pijn en bij een bloedtest afgelopen maandag bleken bepaalde bloedwaardes (die iets zeggen over je lever) fiks gestegen. Besloten werd dat ik dus naar venezuela moest voor evaluatie en eventueel behandeling.ik heb een zeurende pijn en geen koorts.Preventief heb ik antibiotica.
We zijn hier rond de middag aangekomen. Hopelijk is het bezoek kort en krachtig en is dit de laatste keer. Dokter De la Fuente en zijn mensen staan al weer klaar.
Sinds ik weet dat ik weer naar venezuela moest ben ik plat gezegd aardig naar de klote. Gelukkig neemt mijn lief weer alles op zich en heeft hij deze exercitie wederom perfect geregeld. Zelden was het zo moeilijk om onze kids achter te laten. Met name Tiesje had het erg zwaar. Gelukkig zijn ze in de goede handen van onze Meyber en Carlos.
Verdriet en angst zijn momenteel fiks aan de orde. Ik vrees dat Martijn me het ziekenhuis in zal moeten slepen. We moeten daar over een uur of 2 naar toe, om te beginnen met een MRI.Morgen gaan ze wat labtesten doen en daarna zal neem ik aan een en ander duidelijker worden. Martijn zal proberen regelmatig een berichtje te posten om jullie op de hoogte te houden.
Liefs, Lisette.
We zijn hier rond de middag aangekomen. Hopelijk is het bezoek kort en krachtig en is dit de laatste keer. Dokter De la Fuente en zijn mensen staan al weer klaar.
Sinds ik weet dat ik weer naar venezuela moest ben ik plat gezegd aardig naar de klote. Gelukkig neemt mijn lief weer alles op zich en heeft hij deze exercitie wederom perfect geregeld. Zelden was het zo moeilijk om onze kids achter te laten. Met name Tiesje had het erg zwaar. Gelukkig zijn ze in de goede handen van onze Meyber en Carlos.
Verdriet en angst zijn momenteel fiks aan de orde. Ik vrees dat Martijn me het ziekenhuis in zal moeten slepen. We moeten daar over een uur of 2 naar toe, om te beginnen met een MRI.Morgen gaan ze wat labtesten doen en daarna zal neem ik aan een en ander duidelijker worden. Martijn zal proberen regelmatig een berichtje te posten om jullie op de hoogte te houden.
Liefs, Lisette.
Abonneren op:
Posts (Atom)